Hoe doen jullie dat?

Helpt dus niet. Enige wat er gebeurt is dat de kleine meegaat in mijn dub/techno/jazz trip, wel lachen hoor zo'n dochter die danst op Akufen terwijl jij op de bank over je sik strijkt van "geinig die samples".

verder: 's ochtends gaat de muziek aan, boodschappen, fietsen maakt niet uit kan altijd wel wat muziek bij. Muziek is verder gewoon onderdeel van algehele kennisverslaving, zo kan ik mensen ook ontzettend doorzagen over voetbalesthetiek, science fiction of de verborgen betekenis van Pipo de Clown.

Maar kopen? Hoe 20ste eeuws. Ik download/brand me compleet scheel met soulseek want ja als ze toch te krijgen zijn wil je wel alle Underground Resistance nummers in je collectie hebben. Ik moet echt een cd-boek gaan aanschaffen voor die cd-roms want dat begint nu toch ook een vrij serieuze verzameling te worden. Ik ben Omar: muziekverslaafd. :)

Same here. mp3's gebruik ik als een soort singles, om nieuwe bands via te ontdekken. en kopieen maak ik zelden. Ik bezit geloof ik minder dan vijf gekopieerde cd's. En de meeste daarvan zijn verzamelaars.

Dan moet je dus wel aan die platen kunnen komen en dat is gewoon steeds minder het geval. Het aanbod in de platenwinkels is op het moment schandalig slecht.

Moeten sowieso de prijzen van cd's omlaag. Want op deze manier betaal je vooral iemand anders dan de artiest. Maar goed uiteindelijk zal het toch wel naar een model toegaan waar je platen bijna direct van de artiest afneemt (los even van mega-jokers).

En desondanks: heb ik bijna alle gevallen al een plaat van de desbetreffende artiest dus heb ik aan mijn morele verplichting voldaan.

Bij elke fatsoenlijke platenzaak kun je ook gewoon dingen bestellen, als het een beetje goede zaak is ook via de import. Als mensen dat nu eens vaker deden! Het zou de popmuziek in Nederland een boel goeds doen!

Ik heb lang geen nieuwe-oude cd's gekocht omdat ik de huidige stroom
al niet kan behapstukken, maar daar ben ik een jaar geleden gelukkig
weer mee begonnen. Zo'n James Brown-box, Who-compilatie, indertijd
vergeten Nas-cd of Kraftwerk-ontbreker wil je toch hebben. Zeker als
je af en toe eens invalt bij Het Lek. Ik heb verder vast aardig wat
cd's die best goed zijn maar waarmee ik ook zonder zou kunnen en die
ik toch houd omdat ik er op de radio nog wel eens wat aan zou kunnen
hebben.

Toen ik nog studeerde/werkloos was, kocht ik twee cd's in de maand.
Ik heb geen idee hoe ik het zou doen als ik niet in het
gratis-muziekverstrekkingsprogramma zou zijn opgenomen. Mijn huidige
consumptiepatroon is voor een gewone sterveling niet vol te houden en
ook niet aan te raden. Ik luister zelden meer dan één keer in zijn
geheel naar iets nieuws, alleen als ik het moet recenseren of
interviewen.

In principe kan ik ook nog lenen wat ik wil bij de gigantische
Fonotheek in het Mediacentrum, maar daar kan ik niet aan beginnen.
Dan koop ik liever eens een cd van The Incredible String Band als
Boards Of Canada aan mij collega Koen Poolman vertelt dat ze daar fan
van zijn - om er vervolgens achter te komen dat dat zonde van mijn
geld was.

En concerten? Alleen voor mijn echtgenote koop ik nog wel eens
kaartje en zelfs dat hoeft soms niet eens. Een e-mailtje is meestal
genoeg. Voor Paradiso heb ik een pasje. Heel cool. Altijd gewoon
doorlopen. Had ik al gezegd dat ik heel blij ben met mijn "baan"? :-)

En over dat in de speler stoppen van onbekende muziek: als ik echt
geen idee heb van artiest of label dan zijn je verwachtingen toch
iets lager (dan wanneer je denkt: ah! de nieuwe Death In Vegas!). Dat
kan psychologisch nadelig zijn, maar dat effect valt wel mee, denk ik.

Jajajajaja maar bepaalde frequenties kun je loeihard aan je kop hebben en andere niet. Da's het verschil.

Doe ik ook wel hoor als de nood hoog wordt. Maar eigenlijk vind ik dat de hele Kompakt Total serie gewoon standaard in de schappen hoort te staan. Heb het idee dat cd-winkels allemaal beter maar kunnen gaan specialiseren want zo wordt het een grote net-niks situatie.

Kijk, je moet het downloaden vooral zien als een tussenstap in je consumptiepatroon, je verkijgt er een 100% tevredenheids score van in je aanschaffen. Nou ga ik niet lopen verkondigen dat ik uit idealistische redenen download maar het is wel een handig bijeffect dat er eens wordt nagedacht over muziekconsumptie. En als men toch wil volhouden met het oppompen van de prijzen, prima, maar dan niet miepen als straks de hele rotzooi in elkaar dendert.

Roger, het is over-uit-foetsie

Oh ja zeker! Met mijn 22 jaar heb ik nog veel van de 'klassiekers' niet in huis. Logisch. En iedere keer sta ik weer in de platenzaak met de Pet Sounds, Decades, Concert in Central Park, Grievous Angel, Blonde On Blonde en CD Boxen van James Brown in mijn hand. VEEL te duur, want de platenzaak weet ook wel dat het classics zijn. Maar ik wil ze kennen, ze snappen en ze van binnen en buiten kennen!

Ik zou kunnen kopiëren, maar das niet de echte hoes, niet het echte boekje en niet de echte CD. Een kopie van een classic komt mijn kast niet in! Dus is het zo eens in de maand raak en staan er nu toch al zo'n dertig CD's in de kast die ik niet eens 1 keer heb geluisterd! Schande!

Maar het is wel een mooie toegevoegde waarde in de kast, zo'n Grievous Angel.... ;-)

Als je ze niet mooi vind, moet je ze ook niet kopen hoor. Bob Dylan kan mij niet boeien en laat ik mij door niemand aanpraten. Simon & Garfunkel staan nog veel lager op mijn prioriteitenlijstje...

Anyway: 'klassiekers', schmassiekers. Gewoon dezelfde criteria aanhouden als bij de aankoop van een nieuwe plaat. Niet luisteren naar mensen die zeggen dat je perse Dylan/ Walker/ Parsons/ Hazlewood/ Sabbath/ Hüsker Dü/ The Minutemen/ DK/ Black Flag moet hebben om serieus genomen te worden.

De platen van nu zijn de klassiekers van morgen. Mojo special edition in 2017: 'EXCLUSIVE: At The Drive-In - The Final Weeks...'

Heb trouwens toevallig vorige maand "Pet Sounds' gekocht. Vind 'm erg leuk, verrassend leuk zelfs. Maar tegelijkertijd Love's "Forever Changes" gekocht, en die is vooral erg vermoeiend.

Ik zie het als olijven. Je moet ze leren eten en ineens is er een moment dat het kwartje wel valt en je ze erg gaat waarderen...

Zo stonden Kate Bush en de Yardbirds twee jaar ongeluisterd of nauwelijks geluisterd bij me in de kast en ineens kreeg ik de geest. en MOOI dat ik ze nu vind...

Gram Parsons! Er is hoop voor je! :-)