Uw Jaarlijst 2003 Hier!

Za'k zelf maar even aftrappen dan?

1. Goodbye Swingtime - The Matthew Herbert Big Band (Accidental). Ik zei het eerder en ik zeg het opnieuw: dit gelukkige huwelijk tussen swing en samplers kwam op het juiste moment - in een tijd van crisis, een tijd waarin bigbandmuziek historisch gezien floreert.

2. Iller dan je ouders - Rednose Distrikt (Kindred Spirits). Inmiddels tot duo uitgedund trio uit Amsterdam e.o. dat op schijnbaar achteloze wijze de vetste funkbassen en -ritmes uit de samplers schudt, en hier en daar hulp krijgt. Breakjazz (ofzo) die een lange neus maakt naar veel concurrenten.

3. I Want You Deluxe Edition - Marvin Gaye (Motown). Reissue van één van Marvins meest druistige platen, die net als vorige Deluxe-heruitgaves een schat aan bonusmateriaal kent. Mooiste voorbeeld is de conga'n bass-versie van I Want You.

4. Neguinha te Amo - Daùde (Realworld). Brazilië bood veel moois dit jaar, zoals de albums van Fernanda Porto, Tribalistas, O Rappa en D2. Maar Daùde vonnik nèt iets beter, vanwege de frank & vrije manier waarop ze sambaklassiekers èn een fijn stukje Frans zuchtwerk te lijf ging met electronica.

5. The Present Lover - Luomo (Force). Met dank aan Omar M-C voor de tip (die me ook wees op Soft Pink Truth, die ik nu even uit dit lijstje haal, maar wel erg goed vind): dromerige, làààng uitgesmeerde deephouse met koud zweet en weerhaakjes. Wàt zingt ze daar?

6. Try This - Pink (BMG). Popperpunk nog an toe wat een lekker rellerig plaatje zeg. De samenwerking Pink/Tim-van-Rancid moet leiden tot een plek op Pinkpop!!

7. Cast of Thousands - Elbow (V2). Gitaarrockplaat v/h jaar. Wat ook helpt is dat zanger Guy Garvey zo verdomde sympatiek is, Henk.

8. Long Gone Before Daylight - Cardigans (Polydor). Het was in mijn rug geschoten, kon enkel liggen en luisteren naar de tranentrekkers van Nina en co.. Blij dat ik haar valse-kraaienimitatie op P'pop heb gemist.

9. Strays - Jane's Addiction (EMI). Zo'n plaat waar je met frisse tegenzin aan begint, om al gelijk te worden weggeblazen door de riffs, riffs en nog eens riffffffffs.

10. Kish Kash - Basement Jaxx (XL). Ja, ik had ze afgeschreven. Ja, dat was te vroeg. Popel werkelijk van verlangen om de soloplaat van JC Chasez te horen, na zijn briljante guestvocal op deze cd.

11. Het beste van Gorki live - Gorki (Lipstick Notes). De beste band van de Lowlands (maar in Nederland schandelijk ondergewaardeerd) brengt op de valreep een fijne live-cd/dvd uit, aangevuld met documentaires en reportages (Luc interviewt Meat Loaf!). Dankuwel.

1. Hybrid - Morning Sci-Fi (Distinctive Breaks)
[epische dansplaat van deze topproducers uit Swansea. de mix van progressive, breakbeat en house is als een warme deken die zich om je heen sluit. Deuren op slot, gordijnen dicht en dansen maar. wel met gesloten ogen.]
2. Party Of One - Caught In The Blast (Fat Cat)
[trio onder leiding van wonderkind Eric Fifteen. rauwe, ongepolijste en tegendraadse rock uit het Amerikaanse achterland met genoeg plaats voor experimentjes. een beetje New York anno nu alleen dan een stuk rauwer en gekker.]
3. Colder - Again (Output)
[onderkoelde franse wavehouse met hoge tripfactor. zwelg. zwelg.]
4. Ellen Allien - Berlinette (B Pitch Control)
[stuurs, origineel, hoekig, gloedvol, koud, vrolijk, hard. Ellen Alliens muziek is precies als zijzelf. op het eerste gehoor een lastig plaatje maar mijn god was is ze mooi.]
5. Echokrank - Echokrank (Klangkrieg)
[electro die trekt, knarst, piept en beukt. alsof Miss Kitten ligt te rollebollen met Donna Summer. héél verslavend.]
6. BT - Emotional Technology (Nettwerk)
[beste danceproducer van het moment maakt ook eigen platen. Emotional Technologie is bloedcommerciële breakbeat maar wel enorm goed gemaakt. ook nog eens erg geil. de muziek dan.]
7. Tied & Tickled Trio - Observing Systems (Morr Music)
[duitsers die krautrock op een jazz manier spelen. of jazz op een krautrock manier. hypnotiserend mooi.]
8. KPT.Michi.gan - Player, Player (Aesthetics)
[ideale muziek om te draaien wanneer je in je Alfa Montreal van Kiel naar Freiburg zoeft. abstracte, soms industriële harde techno die immer funkt. wel op de snelheidsmeter letten.]
9. Yeah Yeah Yeahs - Fever To Tell (Interscope)
[punkwaanzin die een half uurtje duurt. precies lang genoeg om uiterst effectief te zijn.]
10. Jaguar - Run Ragged (Angel Air)
[na twintig jaar eindelijk de échte opvolger op het geniale debuut Power Games. NWOBHM om te koesteren.]
11. 2nd Gen - Flicknives (novamute)
[na samenwerkingen met Panacea en Justin Broadrick is er dan eindelijk weer een nieuw album van deze Britse Trent Reznor. de bassen ronker harder dan ooit. maar het blijft industrial. voor het hokjesgemak.]

net niet (oftwel 12 t/m 15): Air Formation - Ends In Light (Drive In), Luomo - The Present Lover (Force Tracks), Pluramon - Dreams Top Rock (Karaoke Kalk), Asobi Seksu - Asobi Seksu (Eigen Beheer)

Een nieuwe 2nd Gen? Schrik! Google leert dat-ie op Quatermass is uitgekomen (en niet op Novamute, zoals de vorige). Snel even achteraan...

De emotie druipt van de songs af, terwijl de zanger een fantastische stem heeft en de band gewoon prima speelt. Het raakt me gewoon.

2. Dayna Kurtz - Postcards From Downtown

Dayna heeft een geweldige stem en dat laat ze in bijna elk nummer horen. Ook is ze niet te beroerd om verschillende stijlen te kiezen voor haar songs.

3. The Jayhawks - Rainy Day Music

Plaat als in hun beste tijden, met die fraaie tweestemmige zang en nummers die wat mij betreft wel door merg en been gaan.

4. The Long Winters - When I Pretend To Fall

Een leuke plaat vol leuke liedjes, die toch steeds iets bijzonders hebben in hun eenvoud.

5. Belle & Sebastian - Dear Catastrophe Waitress

Bijna net zo goed als If You're Feeling Sinister, mijn favoriete B&S-plaat. Staat weer boordevol goede nummers, met zoals altijd aparte en soms leuke teksten.

6. Ryan Adams - Love Is Hell part 1

De plaat die ik van Ryan wilde horen na Heartbreaker, misschien nog wel meer dan Gold. Bij vlagen weer zeer ontroerend.

7. Ed Harcourt - From Every Sphere

Zijn debuut was al veelbelovend, hier is Ed m.i. nog iets beter geworden. Melancholie van achter de piano, Tom Waits-achtige nummers, alles even sterk.

8. Sukilove - Sukilove

Perfecte kruising tussen Americana en The Beatles, met een zeer sterke zanger.

9. Monsoon - Monsoon

Belgische band rond een zangeres die doet denken aan PJ Harvey op haar best. Ze kan alles, van hysterisch gillen tot zwoel fluisteren, en doet dat nog goed ook.

10. The Coral - Magic And Medicine

Plaat die me de laatste tijd steeds meer ging grijpen en dus weer die songs bevat die dan toch makkelijk in je hoofd blijven zitten, hoewel het minder avontuurlijk is dan op het debuut.

11. Gloricz Jim - Gloricz Jim

Sterk debuut van deze Utrechtse band, met songs die afwisselend doen denken aan Johan, Daryll-Ann en The Jayhawks.

DUS MOTIVEER UW TOP ELF, BESTE FORUMBEZOEKERS!

Briljante groeibriljant. Briljant Television-achtig soleer werk. Fantastische teksten.

2. Virginia Jetzt! - Wer hat Angst fur Virginia Jetzt!

De Duitse Gorki. (In elk geval qua sound lijkt het op Vooruitgang) Maar dan beter. Want Duits is de mooiste taal van de wereld.

3. I am Kloot - I am kloot

Het mooiste liedje van het jaar: "Proof"

4. Death Cab for Cutie - Transatlanticism

Het 1 na mooiste liedje van het jaar: "Sound of Settling". In het geheel goed.

5. Postal Service - Give Up

2,3 briljantjes. Leuke clash.

6. Long Winters - When I Pretend to fall

Goede zomerse pop met een tic.

7. Arab Strap - Monday at the Hug & Pint

Tijden mijn favoriete plaat van het jaar geweest. Schotse melancholie mag ik ten allen tijde.

8. Yann Tiersen - OST Good Bye Lenin!

Fantastische muzak bij een fantastische film.

9. The Books - The Lemon of Pink

De enige beklijvende ambientgitaarpriegelprutspostrock cd die bekleef. GGGGOEEDENAVOND. Ik zou erbij kunnen janken zo mooi.
And for now Sayanora!
10. Eels - Shootenanny!

Ach oude helden moet je eren.

11. Calexico - Feast of Wire
Omdat het er hier 11 moeten zijn. Stevie Nicks en Quattro zijn schoon.

ENORM HAAKJE OPENEN Onderstaande tellen weliswaar hier niet mee, maar worden wel binnenkort op radio en andere lijstjes gepresenteerd. Dus die wilde ik jullie toch niet onthouden. In totaal maakt dit mijn TOP 20’03. Ik wil een top50 boehoe!
12. Cyann & Ben – Spring (Gooom)
13. Rachel’s – Systems/Layers (Quarterstick)
14. Worm Is Green – Automagic (Thule Music)
15. Seesaw – Violent Elegance (Transformed Dreams)
16. Set Fire To Flames – Telegraphs In Negative/Mouths Trapped In Static (130701/Fat Cat)
17. Matt Elliott – The Mess We Made (Domino)
18. Clear Horizon – Clear Horizon (Kranky)
19. Cat Power – You Are Free (Matador)
20. Kaada – Thank You For Giving Me Your Valuable Time (Ipecac) ENORM HAAKJE SLUITEN :-)

Een top 10 met 4x Frankrijk, 3x Nederland, 1x België, 1x Engeland, 1x Griekenland!

2. Missy Elliott - This Is Not A Test! Kan die bas nog dieper? Ondanks wat mindere nummers staan er krrrrrakers bij waar je u tegen zegt.

3. Scooter - The Stadium Techno Experience. The KLF bestaat nog steeds, al was het maar in de muziek van Scooter. Niks fout, dit is gewoon heerlijke stadiontechno. Leg opzij die politiek correctheid en enjoy!

4. Audio Bullys - Ego War. Blubber de blabber, wat een heerlijke beats. Oi mate, di's goei!

5. Luke Vibert - YosepH. D'r is helemaal niks mis met een lekker potje acid. En Luke weet hoe het moet.

6. Common - Electric Circus. Ook een groeiplaatje, niet eentje die zich na de eerste draaibeurt gewonnen geeft. Verfijnd stukje ambachtswerk.

7. VA - Open up and say ...@%_|[!] a tigerbeat 6 compilation.
Een verzamelaar met geweldige nummers tussen ook af en toe wat zut. Maar met 24 nummers van o.a. The Bug, The Rip Off, Max Tundra en Dj Rupture is het een essentieeltje.

8. Venetian Snares - Winter In The Belly Of A Snake. Die Aaron Funk blijft een rare. Maar wel de goeiste, de nieuwe VS staat alweer op de bestellijst

9. Gorki - Vooruitgang. De beste Nederlandstalige band van het moment. Weinig nieuws op de laatste cd, maar nog steeds onveranderd briljant.

10. The Neptunes - present ... Clones. Inderdaad wat mindere nummers, maar die paar goeie maken alles goed, en dit was toch het jaar van Chad en Pharell?

11. Aphex Twin - 26 Remixes For Cash. Eerlijk gezegd nog niet eens gekocht, maar wat ik er al van hoorde was goed genoeg voor nummer 11. Het blijft toch Aphex.

2. The Mars Volta - De-loused in a comatorium
At The Drive-In was vet, misschien wel vetter dan TMV, maar het lef hebben om een successtory te verlaten. En dan zo'n geweldig enerverende trip te produceren. Inderdaad Guuz, alsof een trein met 33 wagons je huiskamer binnendondert.

3. The Weakerthans - Reconstruction Site
Geen standaard werk, maar pure poëzie op muziek. Met hier en daar een heerlijk trompetje of slide-gitaar.

4. Starsailor - Silence is Easy
Niks Coldplay wanabees! Love Is Here was al mooi, maar deze plaat deed me dit jaar helemaal smelten.

5. Blackalicious - Blazing Arrow
Dat hiphop niet altijd over bitches and money hoeft te gaan bewezen deze kerels. En het optreden op Lowlands deed nog een duit in het zakje.

6. The Matthew Herbert Big Band - Goodbye Swingtime!
Dank u wel mijnheer Herbert, dat u mij dit jaar liet horen dat jazz eigenlijk vrij cool is. Daarna ook maar eens een plaatje van Chick Corea beluistert. Waar gaat dit eindigen?

7. Backfire! - Change The Game
Ik ben geen toughguy, maar af en toe heeft iedereen het nodig. Lekker hard. Ongecompliceerd. Ongenuanceerd. Goed. Maar toen ik bij ze in de oefenruimte stond, werd het ook mij wat te veel.

8. Elbow - A Cast Of Thousands.
Mooi. En dat drie regels lang.

9. Thrice - The Artist In The Ambulance
Zelfs in de Zwolse IJsselhallen klonk dit lekker. Heavy-metal riffs in een emo/hardcore jasje. Om door je kamer van te gaan springen.

10. Kaizers Orchestra - Ompa Till Du Dor
Ik verstond er geen fuck van, maar ze waren met afstand de helden van Lowlands 2003. En dat ik die plaat daarna toch niet meer zo vaak heb opgezet, neemt dat niet weg dat het nog steeds helden zijn. Wie slaat er nu niet op olievaten?

11. Opgezwolle - Vloeistof/Brandstof
Het komt uit Zwolle, en het brengt zomaar even de allerbeste Nederhop plaat van dit jaar uit. Dat jongens ooit nog op mijn school rondliepen... Zal ik al aan hun biografie beginnen?

netnietjes: Club 8, Chicks on Speed, The Go0Betweens, The Knife, The Essex Green, The Relict, All Girls Summer Fun Band, Hidden Camera, The Aislers Set, The Clientele, Meeting Places, Pipas, Spearmint, The Tables. Gelukkig zijn er andere plekken met al dan niet zelf-opgelegd strengere regels, zodat ik toch nog een aantal van deze bands kan noemen. Het lijstje onder maar toch ook meer dan verdomd leuk telt nog zo'n 25 namen.

Martijn is iemand die 50 platen heeft uit een jaar. Er 10 in zijn jaarlijstje stop, 10 daaronder zijn ook fantastisch. 25 daaronder waren ook niet slecht. Welke 5 platen waren zo slecht dat zelfs hij ze niet durfde te noemen? :D

En de volgorde is niet zo strikt.

en verder…
Gezellig 03: Ian McCullough in Paradiso
Enerverend 03: the Eels in Paradiso
Vervoering 03: Steve Earle in Paradiso (mijn held, mijn afgod; ik wou dat ik een vrouw was en dat Steve verliefd op me werd)
Adembenemende jazz 03: Dave Holland Big Band in Paradiso
Verbluffende jazz 03: Dave Holland Quintet – Extended Play, Live at Birdland
Klassieke ontdekking 03: Poulenc
God speelt gitaar 03: David Gilmour in Concert op dvd
Boek 03: Nowhere Man van Aleksandar Hemon
Film 03: geen – maar wel eindelijk, eindelijk, eindelijk Le Locataire van Polanski op dvd
TV 03: Gülden Yilmaz, nieuwslezeres van AT5 (zucht…)

Was het maar waar... dan was die keus wat gemakkelijker. Ik heb ze niet geteld, maar ik denk dat ik er iets van 150 heb. Er zijn gewoon teveel bands tegenwoordig.

8. Slumber Party - Air (Kill Rock Stars)
Sommige bands koop je, schrijf je een enthousiaste recensie over en vergeet je vervolgens weer, totdat je bij het samenstellen van het jaarlijstje ontdekt dat

Totdat je ontdekt wat? ;-)

... ontdekt dat het eigenlijk een verdomd goede plaat is. Slumber Party
(damesindiepop, beetje gruizig, beetje psychedelisch) is dit jaar zo'n
plaat.

1 White Stripes-Elephant
blijft gewoon heerlijke powerplaat
2 I am Kloot - I am Kloot
net ontdekt, geweldige britpop
3 Some Girls - Feel It
onverwachte lekker meidenrock, verveelt geen minuut
4 Starsailor - Silence is Easy (single)
laatste stuiptrekking van mijn held Phil Spector?
5 Stranglers - Norfolk Coast (mp3tje)
meest powerful stranglersnummer sinds, euh, 23 jaar ofzo
6 Kill Bill soundtrack
heerlijke muziektrip. ook zonder beelden
7 Flaming Lips - Yoshima Battles etc.
een rommelige maffe bende maar oh zo heerlijk (2002 ik weet 't)
8 The Donnas - Take it Off (single)
geen gezeik, rock 'n roll
9 Pretty Girls Make Graves - (7"ep)
heel prettig plaatje, gewoon 4 punky klasseliedjes
10 TSOL - Divided We Stand
dat ze nog leven is een wonder, laat staan dat ze zo'n puike cd maken
11 Evan Dando - Baby I'm Bored
mooie rentree van de oude lemonhead

Niet te missen heruitgaven:
Joan Baez: The Complete A & M Recordings
Titel vertelt het allemaal. Wat een moordzangeres en moordwijf! Haar live-versie van Swing Low Sweet Chariot is extremer dan die van Diamanda Galas en nog vijftien jaar ouder ook. Ga figuur!
Michael Yonkers Band: Microminiature Love
De gekke opa van Jon Spencer en broer en zus White. Die altijd bij Don van Vliet paddestoelenthee ging drinken? Die ja.
ABBA: ABBA Gold
Gold + More Gold geremasterd + dvd met clips. Ik heb het ooit op een Engels forum gezegd en ik zeg het weer: ABBA are The Beatles of Music.

02. Khanate - Things Viral (Southern Lord)
Zo desolaat, zo wanhopig, zo traag, zo onwaarschijnlijk mooi.

03. Spillsbury - Raus! (L'Age d'Or)
Dit is eigenlijk ook het Sonics-geluid met gierende orgeltjes, maar dan uitgevoerd met goedkope synthesizers. Dat werkt dus ook.

04. The Party of Helicopters - Please Believe It (Velocette)
Hemelse falsetzang combineert perfect met wringende gitaren.

05. Mondo Generator - A Drug Problem that Never Existed (Ipecac)
Veel ontspoorde waanzinpunk natuurlijk, maar ook gewoon nummers die bij de beteren op een QotSA plaat hadden gehoord.

06. The Eighties Matchbox B-Line Disaster - Hörse of the Dög (No Death)
Van die heerlijk roffelende ritmes, gitaarsolo's die nergens op slaan en daarom juist zo goed zijn en vooral een zanger met een stem als een schizofrene onheilspredikant.

07. Dizzee Rascal - Boy in da Corner (XL)
Ah, heerlijke: subbassen!

08. The Flaming Sideburns - Sky Pilots (Ranch)
De beste Rolling Stones plaat sinds Goats Heads Soup.

09. Metallica - St. Anger (Vertigo)
Ik hou dus van Sonics garagepunk. En ik hou van metal. Ik hou dus zeker ook van de combinatie, zelfs met gimmicky drumsound.

10. Baby Woodrose - Money for Soul (Bad Afro)
Psychedelisch rock op zijn best. Slepende grooves, hippie romantiek, orgeltjes (natuurlijk!), maar vooral ook dat beetje paranoia waarin Altamont en Manson al doorschemeren.

11 The Haunted - One Kill Wonder (Earache)
Metal metal. Met van die hakkende riffs, veel gitaarsolo's, razend drumwerk en een zanger die onverstaanbaar schreeuwt over dood en verderf. En alles precies in de juiste verhoudingen.

02 - Ian McCulloch – Slideling
Geld verdienen doet hij met de Bunnymen, mooie platen maakt hij tegenwoordig alleen. De eerste solo-plaat van Mac die van begin tot eind aan te horen is, vooral de Franse editie met als afsluiter een duet met Jane Birkin. Beetje van Coldplay, beetje van McCulloch.

03 - Radiohead - Hail to the Thief
Vooral tijdens het concert in het Gelredome werd duidelijk dat HttT een van de beste platen van Radiohead is. De klassiekers "kennen we nu wel" - voor het echte kippenvel zorgden de eerste tonen van There There en mijn persoonlijke favoriet Scatterbrain.

04 - Death in Vegas - Scorpio Rising
Natuurlijk lekker om Liam Gallagher weer eens echt te horen uithalen, maar ook de andere nummers zijn sfeervol, experimenteel, maar toch ook weer net niet té vermoeiend.

05 - Feeder - Comfort in Sound
Prachtig thema, mooie liedjes. De meeste nummers zouden het zonder de harde gitaren ook prima bij het kampvuur doen... voor iedereen die Buffalo Tom een beetje mist.

06 - Belle & Sebastian - Dear Catastrophe Waitress
Hier is al zo veel over geschreven maar het blijft mooi. Had ze liever in een kleinere zaal gezien dan in Vredenburg. Hopelijk brengen ze volgend jaar zo’n kutplaat uit dat iedereen weer afhaakt... kan nu al uitkijken naar Belle & Sebastian in Tivoli in 2006.

07 - Pernice Brothers - Yours Mine and Ours
Wederom een vreselijk vrolijk klinkende plaat waarin Joe Pernice in nummers als One Foot in the Grave en How to Live Alone de zon weer volop laat schijnen.

08 - Teenage Fanclub - Four Thousand Seven Hundred and Sixty-Six Seconds
Deze “Shortcut to Teenage Fanclub” bevat alle hits (?) en een paar nieuwe liedjes. Onmogelijke titel maar hoog meezinggehalte.

09 - Isobel Campbell – Amorino
Lekkere wakker-word-muziek voor de vroege ochtend. Gaat zo rond het middaguur irriteren trouwens.

10 - Killing Joke - Killing Joke
Nog zo’n eighties-band die supersterk terug kwam in 2003. Zeker na een uurtje Isobel Campbel gegarandeerd lekker.

En nummer 11 bewaar ik voor In Time van REM... wat een band, wat een jaar! Twee fantastische concerten gezien (Tivoli en Manchester) en eigenlijk het hele jaar m’n eigen “best of” zitten samenstellen. Voor mede-liefhebbers, er is een leuke demo-In Time te downloaden van remison-punt-com.

En oh ja, Suede met 'A New Morning'. David Sylvians nieuwe "Blemish" nog niet geluisterd omdat ik afgeschrikt werd door het neo-grunge artwork (vlashaar met wollen muts - geef mij maar het spirituele geklieder van olie op canvas van "Secrets from the beehive" zoals je het alleen nog aan de wand ziet bij een lokaal Chinees restaurant in de polder). Maar binnenkort toch maar eens kopen.

Dus:
1. Theme from Radius: An Italo Spacedance compilation.

Liposuctie-vet suddert en bruist door de midi-kabels van logge analoge synths. Hoefijzersnorharen gaan recht opstaan bij de kloeke beats en galmende sexy vocoders. Toppunt: "The Ultimate Warlord" van The immortals.

2. Suede: A new morning.

Natuurlijk kocht ik 'm omdat ik alle andere van Suede ook heb. Best ok. Niets aan de handa. Iets meer upbeat had wel gemogen. Favoriete track: "Beautiful loser". Heeft niets met de erotische glamchemie van "Animal Nitrate" te maken, maar c'est bon.

01 - The Thermals - More Parts Per Million
Onbetwiste nummer 1, want geen enkel zwaktepunt. Als er al een Songs For The Deaf is gemaakt dit jaar, dan is het deze wel. Mijn ideale wakkerworden-plaat. 's Ochtends als ik op de fiets stap begint het al geweldig met It's Trivia. In de trein met een Metro voor m'n neus ga ik inwendig uit mijn dak als I Know The Pattern of My Little Machine spelen. Voor Back To Gray leg ik de krant zelfs even weg. En tegen de tijd dat An Endless Supply is afgelopen kan ik er helemaal tegenaan.

02 - The Shins - Chutes Too Narrow
In een normaal jaar was dit prachtplaatje natuurlijk gewoon op 1 geëindigd, maar ja, The Thermals, hé? Bevat wel het beste nummer van het jaar: Saint Simon.

03 - The Mars Volta - De-Loused In The Comatorium
Het album is beter dan de losse nummers. Geen singles-plaat, maar ieder nummer bevat wel een of twee fantastische passages. Zoals bijvoorbeeld het refrein van Roulette Dares.

04 - Fountains Of Wayne - Welcome Interstate Managers
Haalt zowaar weer het niveau als de vorige twee. Prachtplaat, met enkele supernummers, zoals single Stacy's Mom.

05 - The White Stripes - Elephant
Zakt af en toe een beetje in, maar briljante songs als Girl, You Have No Faith In Medicine en Hypnotize maken dat ruimschoots goed.

06 - The New Pornographers - Electric Version
Geweldige pop-songs, die al na een draaibeurt niet meer uit je kop te krijgen zijn. En natuurlijk het nummer The Laws Have Changed.

07 - Radiohead - Hail To The Thief
OK Computer + Amnesiac. Eindelijk vindt Radiohead hun eigen geluid. Favoriete nummer: A Wolf At Your Door.

08 - The Minders - The Future's Always Perfect
Omdat er ook iets Elephant 6-achtigs in moet, maar vooral omdat het een geweldige plaat is. Acht ijzersterke nummers, waarvan It's So Hard mijn voorlopige favoriet is.

09 - Turin Brakes - Ether Song
Ze flikken het weer. Er is niet veel veranderd sinds The Optimist LP, maar dat is in dit geval niet erg. Favoriete nummer: Pain Killer.

10 - The Long Winters - Where I Pretend To Fall
De Lapalco van dit jaar. En Stupid is de Tiny Spark van dit jaar.

11 - Muse - Absolution
Hoort toch ook in dit rijtje thuis. Zelfs mensen die Muse niet uitkunnen staan moeten toegeven dat ze al drie albums achtereen het maximale eruit halen. Geweldige productie ook. En het beste nummer: Blackout.

Afvallers: The Plastic Mastery (want 2002), Belle & Sebastian, Beulah, The Coral, Dizzee Rascal, The Mountain Goats, Ryan Adams, Serafin en Yeah Yeah Yeahs, om er maar een paar te noemen. De beste platen uit Nederland van dit jaar waren van Scram C Baby en Seedling, en de EP's van Voicst en Spider Rico verdienen ook een vermelding.

1. Iron & Wine, The creek drank the cradle
Hoewel een valse start omdat deze plaat eind vorig jaar is uitgekomen (en dat is volgens de spelregels toegestaan), is Iron & Wine de ontdekking van het jaar. Enkel gitaar en zang, maar mijn lieve god wat is het prachtig.

2. Four Tet, Rounds
Sinds Plaid's Not for threes geen plaat gehoord die puur elektronisch zulke diepe emotie kon oproepen. Bloedstollend mooi.

3. Earlimart, Everyone down here
De plaat waar Sparklehorse en Grandaddy niet toe in staat bleken komt van een voor mij onbekende. Constant van kleur verschietend, fenomenaal.

4. Mates Of State, Team boo
Dé brede grijns-plaat van dit jaar. Stuiteren door de kamer. Vier, vijf keer achter elkaar opzetten. Daarna nog een zesde keer.

5. Vector Lovers, s/t
Elektronische melodieuze kippenvelmuziek. De Vector Lovers maken nog maar eens duidelijk dat ook uit abstracte bits en bytes gevoelige en ijzingwekkend mooie nummers kunnen komen.

6. LFO, Sheath
LFO gooit zich op fenomenale wijze terug in zijn begindagen, toen techno nog echt spannend was. Het beestachtige Mum-man is het elektronische hoogtepunt van afgelopen jaar.

7. Broken Social Scene, You forgot it in people
Fenomenale, emotionele gitaarmuziek. Alles klopt aan deze plaat. Anthems for a seventeen year-old girl is hét zwijmelnummer van 2003.

8. Sufjan Stevens, Greetings from Michgan
Hartverwarmend album die voelt alsof je na vakantie bent thuisgekomen bij je familie en vrienden. Je gaat zelfs van de vreselijkste buren houden na het horen van Michigan.

9. Autechre, Draft 7.30
Daar zijn de grootmeesters zelf. Was Confield wat al teveel oeverloos gepruts, met Draft 7.30 heeft Autechre zich gerevancheerd en kunnen ze nog jarenlang op hun welverdiende voetstuk blijven staan.

10. New Pornographers, Electric version
Volume op de hoogste stand en Electric version over je heen laten walsen.. aan het eind van de plaat ben je uitgeput en liggen je meubels her en der verspreid over de kamer.

11. Thermals, More parts per million
In één woord beestachtig goed, en zo ook live. De meest terechte hype van afgelopen jaar.

Afvallers wegens slechts een top tien: Mogwai, The Wrens, The Books, Manitoba, Long Winters, Audiotransparent, Giardini Di Miro, Decemberists, Zea, Holopaw, Caesar, Deathcab, Belle & Sebastian, My Morning Jacket, Erase Errata, Unicorns,... De grote tegenvallers van dit jaren waren The Shins, Herman Düne, Plastikman en (vooruit.. van eind 2002, maar dit jaar pas gehoord) Sleater-Kinney. Het formidabele Tallahassee van de Mountain Goats is afgevallen omdat ik met mijn nummer één al gezondigd had - hoe jammer ook, want het is een prachtplaat.

N.a.v. al deze lijstjes realiseer ik me eigenlijk vooral dat ik dat album van The Shins toch nog eens moet checken. Daar werd ik in de afgelopen maanden, al draaiende, ook al een keer of vijf over aangesroken varierende van: ' Heb je iets van The Shins ' tot ' The Shins lijkt me wel wat voor jou '. Het maakt benieuwd naar...

Wake up, Thomas. you're dead...

Ik vind Seedling wel een leuke/goede band, maar jullie reactie hier ietwat overdreven...

Moloko is een band die vier platen heeft en die allevier nogal verschillen van elkaar, maar toch verbonden zijn. Er zit groei in en dat is nodig wil een band mij bij de les houden.

Mijn favoriet is I'm Not a Doctor. Een lekker gekke plaat, vol rare geluiden en dwarse beats. Ook een plaat die tijd nodig had. De eerste vijf draaibeurten vond ik hem moeilijk maar te gek. De volgende tien saai en volstrekt waardeloos. Toen na een half jaar weer uit de kast gepikt en hooked. Alles viel op z'n plaats.

Het debuut Do You Like My Tight Sweater is hier de ideale blauwdruk van. Op deze plaat baseert het duo zich nog op bestaande genres als triphop, breakbeat, etc. Mooiste moment: Killa Bunnies, waar de elektronica als overstuurde gitaren klinken.

Op Things to Make and Do ging het roer ineens om en werd Moloko een semi-akoestisch gezelschap. Echte drums, echte gitaren, etc. Dat was even wennen. Nadeel: de arrangementen waren te zoetig. Voordeel: een Talking Heads-achtige atmosfeer en zenuwachtigheid. Zwakste plaat, toch.

De balans is echter perfect gevonden op Statues. Mooie melodieën, fraaie arrangementen, Murphy uitgegroeid tot een diva (meerdere diva's, eigenlijk. Dat schijnt vooral live leuk te zijn) en nummers die mij stuk voor stuk boeien. Als dit de laatste van Moloko blijkt, dan is het een mooi afscheid. En een band die enkel maar goeie dingen heeft gedaan.

Dat spreekt mij aan in Moloko, denk ik.

DVD van het jaar: Nick Cave And The Bad Seeds - God Is In The House

2. my morning jacket - it still moves
De rockplaat van het jaar! De melodieuze variatie is ongeevenaard, gecombineerd met Jim James' ijle stem, de soundtrack voor een met sneeuw bedekt land.

3. envy - a dead sinking story
De verrassing van het jaar, al 10 jaar bezig maar dit album is het neusje op de sushi. De Japanners slepen je mee door dalen van emotie en naar toppen met beeldschone uitzichten.

4. bonnie 'prince' billy - master and everyone
Desolate pracht. Will op akoestische gitaar, zijn ziel en zaligheid blootleggend.

5. do make say think - winter hymn country hymn secret hymn
Verrassend goede opvolger van &Yet &Yet. Er zit nog veel meer in het vat, let maar op.

6. elbow - cast of thousands
Plaatje voor de gebroken harten, eenzame lichamen en melancholische zielen onder ons. Heerlijk dus.

7. m83 - dead cities, red seas and lost ghosts
Zweef! Enorm cheesy synths? Kan zijn maar de magie die er mee gecreeerd wordt is hemels.

8. fennesz - live in japan
De meester van de melodische ruistapijten live aan het werk. het contrast tussen ruis en melodie zorgt voor een een meeslepende sfeer.

9. microphones - mt. eerie
Een lange tocht door de geest van Phil Elvrum. Met onderweg valkuilen, zware stormen en vreemde inboorlingen. Techno, indie, knutselpop, tribal.....enz. mt. eerie dus.

10. explosions in the sky - earth is not a cold dead place
Standaard crescendo werk verfijnd tot pareltjes van melodieen van de meest zuivere soort. Pure instrumentale emotie.

11. hecker - sun pandemonium
te afzichtig voor mijn top10 maar toch een 11e plaats waard. De afschuwelijke herrie legt een schrijnende emotie bloot. Lagen van ietwat subtielere merzbow ruis laat de emotie van een kannibaal zien wanneer hij op een keihard stukje bijt. Ouch

net niet: lawn, grand ulena, autechre, lars stigler, daniel menche, lotus eaters, rivulets, bardo pond en boxhead ensemble.

Tocotronic - 10th Anniversary.

heb hem nog niet in huis (hoop voor de kerst) maar de trailer belooft heel veel goeds. en tja, een dvd mét de videoclip van het geniale 'this boy is tocotronic' is natuurlijk al het ultieme kado.

1 Transatlanticism - Death Cab for Cutie
Omdat ik altijd een beetje moet huilen bij het titelnummer en ik iedere keer weer moet denken aan mijn favoriete Nederlandse bandje The Serenes.

2 The Stars at Saint Andrea - Dévics
Omdat ik helemaal weg ben van de stem van Sara Lov en deze plaat alweer een stap verder vooruit is tov My Beautiful Sinking Ship, welke ik onder mijn favoriete albums van de afgelopen 25 jaar schaar.

3 Zitilites - Kashmir
Omdat zij wel die mooie liedjes maken die Radiohead niet meer wil maken en Rocket Brother zoooo moooi is. En meezingen he. Lekker meezingen.

4 Unrest - Erlend Øye
Omdat dit het bewijs is dat electropop niet kil en afstandelijk hoeft te klinken. Als je gewoon maar als basis goede songs schrijft.

5 Static Transmission - Steve Wynn & The Miracle 3
Omdat Steve een van mijn helden is en het geweldige Amphetamine erop staat. Deze plaat is een welkome aanvulling op een steeds imposanter wordend oeuvre.

6 The House Carpenter’s Daughter - Natalie Merchant
Omdat ik normaal gesproken niks had met folk-traditionals maar miss Merchant's onmiskenbare stem me moeiteloos over de streep trekt. Dit is tevens haar meest coherente soloplaat geworden.

7 The Rules of Transportation - Kitty Wu
Omdat ik dit jaar helemaal 'into Denemarken' was. Producer Rob Ellis (PJ Harvey) levert puik werk af want de gitaren klinken superlekker. Bedriegelijk eenvoudige songs die steeds verder onder mijn huid kruipen.

8 Bring 'Em in - Mando Diao
Omdat ik ze misschien wel van schaamteloos jatwerk zou kunnen betichten maar ja.... dat deed ik bij Caesar's Palace toch ook niet.
En omdat ik minimaal 1 keer per dag Mr.Moon in mijn hoofd heb.

9 Kick up the Fire and Let the Flames Break Loose - The Cooper Temple Clause
Omdat de Gallagher snik minder aanwezig is dan op het debuut en ik dat gerommel met kapotte synths en effectapparatuur wel kan waarderen. Ik kijk in gedachten al uit naar de concerten.

10 Let’s Play Boys and Girls - Seedling
Omdat dit de leukste plaat van Nederlandse bodem van dit jaar is (met een neuslengte versprong op Caesar). Seelding komt steeds dichter bij de kern van wat ze zo leuk maakt. Nog puntiger dan voorheen.

En dan heb ik dus nog plek voor die 11e plaat. Welke plaat zal ik nog een extra duwtje in de rug geven ?

11 Cibelle - Cibelle
Omdat dit mijn meest gedraaide zondagmiddagplaat van dit jaar is. Zelfs gedurende deze donkere dagen voelt het nog zonnig aan achter de gesloten lamellen.

Ook mooi dit jaar:
Audio Bullys, Baby Mammoth, Bang Gang, Blur, Caesar, Calexico, The Cinematic Orchestra, The Coral, Goldfrapp, Kaizers Orchestra, Tom McRae, Tosca, Twinemen, Mew, Moloko, Muse, The Postal Service, Voicst, Under Byen, Lucinda Williams

Is gewoon 2003 hoor. En wat mij betreft mag Nada Surf natuurlijk altijd ! ;) Let Go was de grote afwezige in mijn lijst van vorig jaar, omdat ik 'm gewoon nog niet gehoord had.

2 my morning jacket - it still moves
Dé rock plaat van het jaar. Leunden de vorige (minstens even geniale) platen nog vooral op Jim z’n stem, deze plaat wordt voortgestuwd door een muur van gitaren. Behalve op het eind, daar krijgen we toch nog een toegift van Jim zoals alleen hij dat kan.

3 ryan adams - love is hell
Een vreemd Ryan Adams jaar. Deel 1 en 2 van Love Is Hell beschouw ik maar als 1 album. En wat voor één. Depressief was hij toen het album werd opgenomen en dat is te horen ook. I See Monsters en Shadowlands behoren tot zijn beste nummers.

4 bonnie prince billy - master & everyone
Mijn introductie met deze droevige man. Hoe kan het toch dat zulke trieste muziek zó mooi kan zijn.

5 patrick wolf - lycanthropy
Vreemde eend in de bijt deze 19 jarige Engelsman. Maar iemand die op zo’n jonge leeftijd zelf zingt, gitaar, piano, viool, drum, elektronica en accordeon speelt en dat alles kan combineren met zijn eigen teksten en dan ook nog eens zulke mooie nummers maakt vind ik heel bijzonder.

6 tindersticks - waiting for the moon
Opnieuw een prachtig album van deze Engelsmannen. Romantisch depressieve herfstmuziek. Dat het kan bewijst dit album.

7 damien jurado - where shall you take me
Eén van de betere singer-songwriters van het moment. Zijn muziek klinkt zoals een oud fotoalbum ruikt. Een klein meesterwerk.

8 black keys – thickfreakness
Smerig en rauw. Zo hoort blues te zijn.

9 shins - chutes too narrow
Hun ontzettende catchy nummers lokken je naar dit album. Maar eenmaal luisterend kom je er achter dat hun rustige nummers het mooist zijn.

10 grandaddy – sumday
Enkel mooie nummers staan hierop. Tekst en muziek vullen elkaar perfect aan.

11 buddy guy - blues singer
Eerlijke blues. Minimaler dan dit kan het haast niet.

Waarmee Strokes, Outkast en Fannypack net buiten de boot vallen.

2. The Jayhawks – Rainy day music
Tja, die eerste zes nummers doen het 'm.

3. The Thrills – So much for the city
Zomers, speels, rijk gevuld als de soep van mijn moeder.

4. The Long Winters – When I pretend to fall
Nog zo'n plaat met van die perfecte popliedjes. Shapes met name. Had natuurlijk een hit moeten zijn in een betere wereld.

5. Ryan Adams – Een compilatie van het beste van Love is hell pt 1 & 2 en Rock ‘n’ Roll
Tja, talent verloochent zich niet. Maar zoals een wijs man ooit zei: 'Meneer Adams, mogen wij iets minder facetten van uw kunnen horen?'

6. The Shins - Chutes too narrow
Ja leuk!

7. Gloricz Jim - Gloricz Jim
Utrecht - rest van Nederland 1-0.

8. Paper Moon – Lost Parade
Utrecht - rest van Nederland 2-0.

9. Sgt Petter – It’s a record
Pretentieloos en goed. Een 8 voor eerste indruk, een 7- voor het beklijven.

10. Sleepy Jackson - Lovers
Verrassinkje. Niet over de gehele linie sterk, dus net een toptienertje.

Long Winters - When I Pretend To Fall Een plaat met een aantal nummers die je meteen grijpen en een groter aantal waar je een paar keer naar moet luisteren voor het muntje valt. Op het oor simpele nummers, waar echter veel meer in zit dan op het eerste ogenblik blijkt. Van de laatste vier nummers weet ik nog steeds niet wat ik ervan moet vinden. Eindoordeel kan dus nog varieren van briljant tot toch enigszins tegenvallend.

Tomahawk - Mit Gas Altijd fijn om Mike Patton weer te horen gillen. En ondanks dat ze weer een geheel eigen geluid neerzetten, toch een tegenvaller i.v.t. het betere titelloze debuut. Teveel nummers die te simpel in elkaar zitten en een bijzonder teleurstellend einde. Ik weet zeker dat er meer in deze band zit.

Therapy? - High Anxiety "Een terugkeer naar het geluid van Troublegum" schreef de OOR. Niets is minder waar, behalve dan misschien de uit dezelfde OOR afkomstige klassering als het "zesde Therapy?-album". In vergelijking tot Troublegum zijn de nummers langer, gecompliceerder en minder agressief. Wel terug is het tegendraadse drumwerk en weg is het overdreven punk-geluid van Shameless. Therapy? maakt weer een album waar enthousiasme en klasse vanaf stralen. Niet meer en niet minder.

League Of XO Gentlemen - Smiling At The Claptrap Circuses Na jaren van proberen heeft LXOG eindelijk een muzikale richting gevonden. En dat resulteert in een van de meest frisse platen in heel lange tijd. LXOG is geen Urban Dance Squad (en terecht!), maar weet een eigen geluid neer te zetten. Op de afsluiter na is er geen zwak moment te vinden op het album. Dat we nog maar veel van deze band mogen gaan horen!

Eels - Shootenanny! Eels is beslist een van de beste "bands" op deze aardkloot. Dat gezegd hebbende, kan ik helaas niet om de conclusie heen dat dit het zwakste Eels-album tot nu toe is. Voor het eerst valt de band duidelijk in herhaling, en ook staat er een (te groot) aantal zwakke broeders op dit album. Er is nog genoeg moois te ontdekken, maar de volgende keer verwacht ik toch weer meer.

Goldfrapp - Black Cherry Gekocht naar aanleiding van hun sublieme optreden op Lowlands en geen spijt van gekregen. Goldfrapp weet vrolijk makende deuntjes af te wisselen met melodramatische stukken, zonder dat de samenhang ooit in gevaar komt. En maakt beide met een zeldzame klasse.

Raveonettes - Whip It On (EP) Ook gekocht naar aanleiding van het bijbehorende Lowlands-optreden en hier wel een beetje spijt. Hoe goed "Attack Of The Ghost Riders" ook is, het album gaat vreselijk gebukt onder een gebrek aan afwisseling. En dat dat zo opvalt op een EP van minder dan een half uur met slechts 8 nummers is geen goed teken. Het feit dat het enige afwijkende nummer "Bowels Of The Beast" zeker niet het sterkste nummer is en bovendien sterk leunt op een gejatte Sabbath-rif helpt ook bepaald niet.

Keith Caputo - Perfect Little Monsters (EP) Een mini-album, dat slechts via zijn eigen website te verkrijgen was. Duisterder en minder toegankelijk dan zijn debuut-cd, tonen de acht prima composities aan hoe een veelzijdig talent de man eigenlijk bezit. Had een geweldig werkje kunnen zijn, als er maar iets meer aandacht was besteed aan de productie. En als ie nou maar geen drumcomputer had gebruikt. En als ie nou maar niet zijn geweldig stem op iedere nummer vervormd had. Smaakt wel naar meer, kom nou maar op met dat officiele tweede album!

waarom zet je die raveonettes er in als je hetzelfde ervan denkt als ik?

Dus hier mijn top zoveel van 2003:

Ik hoop dat mijn lijstje van enig nut was voor sommigen alhier.

Lees even de eerste drie regels van mijn verhaal, dan snap je het wel.

uiteraard geen verzamelalbums. Maar why the hell die 'geen mp3'-regel? Zelfs mijn nummer 1 betrok ik bij de ruim gesorteerde zaak van K.Z te A. Zodoende heeft mijn versie ook hun oude EP achter het album aangeplakt zitten. Limited edition!

1. Textures - Polars
Tot mijn verbazing in geen enkele lijst hierboven te vinden, toch de beste metalplaat van vaderlandse bodem in heel veel jaren (en beter dan pak 'em beet Testimony of the ancients)

2. Heiko Laux - Offshore funk
Vet

3. Randy's All stars - Vintage dub selection 1969-1975
De verzamelaar is uit 2003 dus het mag. Veel juweeltjes.

4. Plastikman - Closer
Duister, komisch, verslavend

5. Blackalicious - Blazing arrow
Optreden van Quannum met Gift of Gab in Nighttown basement in oktober was de beste hiphop-show die ik ooit zag

6. Gloricz Jim - Gloricz Jim
Support your local bands

7. Benjamin Biolay - Negatif
De nieuwe Gainsbourg

8. Max Normal - Songs from the mall
Of was die uit 2001?

9. Strokes - Room on fire
Gewoon goed

11. Entombed - Inferno
Je weet wat je krijgt en dat krijg je dus ook: meer death 'n roll, meer van hetzelfde, dus meer fijn.

En zo kom ik toch nog tot 11

1) Opgezwolle -Vloeistof. Nederlandse hiphop heeft eindelijk eens de weg naar boven ingeslagen. Alles wat nu uitkomt heeft nog maar 1 referentiepunt. Zwolle shizzle van de bovenste plank en als Wix het op Chocolate draait dan is er geen ontkomen aan. Take that Randstad!
2) Jaylib - Champion Sound. De twee beste hiphopproducers van de wereld. Fuck Dre en The Neptunes! Fuck Timbaland. Het zijn allemaal trucjes! Madlib en JDilla weten tenminste wat creatief werken is.
3) Ill Bill - Ill Bill is the Future. Duidelijk 1 van de dopeste mc's afkomstig uit New York. Deze grote man van Non Phixion heeft met zijn eigen cd een indrukwekkend staaltje hiphop afgeleverd. Niet zo strak als The Future is Now maar zeker de moeite waard.
4) The Roots - Phrenology. Iedereen die misplaatst talent Nelly Furtado succesvol weet te gebruiken komt terug in mijn lijstje. Jokes! The Roots bewijzen eens temeer dat hiphop niet alleen maar gaat om imago maar om zoveel meer. Een oh zo belangrijke groep die (gelukkig) de hiphop-evolutie voortzet.
5) Common - Electric Circus. Zie 4 minus Nelly Furtado.
6) Dizzee Rascal. Boy in da Corner. Fucking 19 jaar oud en dan met zo'n plaat komen. Hoe onbevangen, rauw, hard en… gaaf! Om eng van te worden.
7) Craig G- This is Now! Eminem vindt hem de beste battle-mc die er rondloopt en ik denk dat ik me erbij aansluit. This is Now! is een geweldige ik-ben-beter-dan-de-rest-plaat en eerlijk gezegd, bij elk nummer heb je dat ook wel.
8) Audio Bullys- Ego War. Rechtdoorzee, vies en eerlijk. Van jongens die zich vervelen, die blowen en die clubben. Een schijf waar je niet bij hoeft na te denken. Gewoon af en toe "Oi Geezer!" roepen en dan zit het wel goed.
9) Outkast- Speakerboxxx/The Love Below. Hoewel ik meer onder de indruk was van de oude Outkast (pre-Stankonia) vind ik deze stap ontzettend moedig… maar wel geslaagd. Het lijkt me duidelijk dat de heren hierna hun eigen weg gaan bewandelen. Dan is deze dubbelaar een waardig afscheidscadeautje!
10) Gangstarr- The Ownerz. Als Gangstarr een plaat uitbrengt staat die meestal wel in mijn privé-lijst. Simpelweg omdat Primo en Guru al meer dan tien jaar rulen met kwalitatief hoge platen. The Ownerz is wederom een belangrijke geworden. Maar misschien zegt dat wel iets over het huidige hiphopklimaat.
11) Madlib- Shades of Blue. 2 keer in 1 lijstje? Zie je het mij boeien! Ech nie! Madlib is gewoon de man! Jazz en hiphop op 1 plaat! Nuff said.

Als we maar hard en uitgelaten genoeg zingen en heel enthousiast op ons drumstel meppen en flink op ons orgel rammen merkt vast niemand dat onze popsongs eigenlijk héél raar in elkaar zitten en in de regel slechts bestaan uit een handvol dwars over elkaar geplaatste goddelijke hooks.

2 BROADCAST - Ha Ha Sound

Buitenaards mooie space-age retro-futuristische sci-fi pop. Nog een paar tikkeltjes vreemder en ambitieuzer en prachtiger dan die vorige. Alsof er een marsmannetje in je oor piest. (De eerste keer ben ik niet verder gekomen dan het openingswalsje Colour Me In. Zóóóó mooi dat ik eventjes in stilte op de bank moest gaan zitten).

3 POSTAL SERVICE - Give Up

Een beetje zoals je hoopte dat (indie)pop anno 2003 zou klinken. Stuk voor stuk gevoelige maar dansbare electronische popliedjes die met een beetje fantasie in de buurt van het snijvlak tussen de Delgados, Spinvis en de Pet Shop Boys te plaatsen zijn. Die nieuwe plaat van Death Cab For Cutie, trouwens, is nog steeds gewoon ruk.

4 PATRICK WOLF - Lycanthropy

Wonderschone verzameling ontwapenende electrofolkliedjes van uniek Engels wonderkind.

5 TED LEO/PHARMACISTS - Hearts Of Oak

Soulpunk was mijn favoriete genre dit jaar (niet te verwarren met de punksoul van de Dirtbombs enzo). Tot nu toe valt eigenlijk alleen deze fantastische rockplaat met punk-y wortels - Clash! Thin Lizzy! Elvis Costello! Maar Vooral Heel Veel Clash!! - in dit hokje te plaatsen (wellicht samen met het album van Moneybrother). Mijn zoektocht naar meer van dit soort klanken gaat onverdroten voort.

6 FANNYPACK - So Stylistic

Zijn gedoemd de geschiedenisboekjes in te gaan als het antwoord op de Triviant-vraag 'welke eendagsvlieg scoorde er in 2003 een noveltyhit met een liedje over Liplezen?', maar dit is gewoon een hele fijne collectie blije electro/hiphop/P!O!P!-deuntjes. Hiphouse, I'm bringing it back. Ik ben er klaar voor, dames.

7 DIZZEE RASCAL - Boy In Da Corner

Naast het artikel over Dizzee in de nieuwste Oor staat weer een side-bar over grime en ik heb nog steeds geen idee wat daar nu percies mee bedoeld wordt. Ik hoor gewoon een superspannende, grenzen verleggende, Britse hiphopplaat.

8 FIERY FURNACES - Gallowsbird's Bark

Soortement van 2003's Patti Smith tegenover de Yeah Yeah Yeah's Blondie. Ofzo. En ik hou helegaar niet van Patti Smith maar dat album van de YYY's viel me na die paar ep's zo verschrikkelijk tegen. Dit staat vol broeierig hortend-en-stotende, bijna bluesy songs met fijne electronische speldeprikjes.

9 MANITOBA - Up In Flames

Eventueel te vervangen door die plaat van Styrofoam. Die deed ook erg mooie dingen met samples en electronica en dromerig psychedelische liedjes. Net als Manitoba, dus.

10 BELLE & SEBASTIAN - Dear Catastrophe Waitress

Vanwege de T-Rex-pastiche Step Into My Office, Baby en de 10cc-achtige synthdisco van Stay Loose en alle hartverwarmende prachtsongs daar tussenin.

11 DECEMBERISTS - Her Majesty, The Decemberists

Door Everett True omschreven als 'daar waar de Levellers in de Kinks veranderen'. Heeft-ie - ondanks die Levellers-referentie - een punt mee. Klinken een beetje zoals British Sea Power eruitziet. Wereldvreemde folkpop. Archaische melodieën. Songs over de eerste wereldoorlog. Nogal een geval van wrong time, wrong place, maar het is nog maar de vraag of er ooit wél een juiste plek of tijd voor ze is geweest (of zal zijn).

Ik houd van goed in het gehoor liggende liedjes die je niet na 1 keer meefluit. Daar hadden The Shins er dit jaar niet alleen de beste maar ook veruit de meeste van. Met, inderdaad, "Saint Simon" als magistraal hoogtepunt.

2. Ryan Adams - Love is Hell

Hij brengt elk jaar wel wat uit dat hoog in mijn lijstje eindigt. Zeer consistente carriere dus. Jammer van dat rock & roll tussendoortje.

3. The Long Winters - When I pretend to fall

Niet van A tot Z maar "Scared Straight" en "Shapes" behoorden tot de mooiste liedjes van het jaar.

4. Kathleen Edwards - Failer

Plaat die uitgroeide van 'Mwa' tot 'Ja!". Uitschieter in een jaar zonder veel opzienbarende Americana-releases.

5. The Jayhawks - Rainy day music

Die eerste zes liedjes vormen de mooiste plaatkant die ze ooit uitbrachten.

@ theo @ Cut.Up.Media.HQ :

Je zegt:
"Ellen Allien - Berlinette (B Pitch Control)
[stuurs, origineel, hoekig, gloedvol, koud, vrolijk, hard. Ellen Alliens muziek is precies als zijzelf. op het eerste gehoor een lastig plaatje maar mijn god was is ze mooi.]"

Inderdaad een van de hoogtepunten van het jaar, evenals haar dj set in de melkweg, maar:

Als haar muziek precies als haarzelf is, dan is ze volgens jou dus stuurs, origineel, hoekig, gloedvol, koud, vrolijk, hard.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens..

Weet niet: stuurs, vrolijk
>Ik ken haar (helaas) niet persoonlijk.

Ja: origineel, mooi
>Haar muziek is behoorlijk origineel en ze ziet er leuk uit.

Nee: koud, hard, hoekig
>Als ik afga op wat ik in de duitse technobladen heb gelezen is ze een Wirbelwind (wervelwind) en heel sociaal voor haar labelmates. En de teksten op Berlinette zijn best persoonlijk. Dus koud? Nee, niet echt. Hoe kun je trouwens gloedvol en koud tegelijk zijn?
>En hoekig?
Je anatomische kennis schiet tekort, ze is een vrouw en dan praat je over rondingen!

goed ken ik haar. wel gesproken, heel even maar en daarom kom ik tot dat oordeel. overigens was ze wel heel erg druk, gehaast en behoorlijk opgefokt omdat ze te laat was voor haar set.

en dan berlinette en de muziek op die plaat. natuurlijk gaan koud en gloedvol samen! net als hoekige witte funk dansbaar is als de hel. het punt is juist dat alliens stem heel warm klinkt dat ze over warme. persoonlijke dingen zingt en er ook veel melodie in haar nummers zit, maar er is altijd die koude spanning, die vreemde arrangementen, die schots en scheve breaks, de verschillende lagen ritmes die tegen elkaar in lijken te lopen. iets dat overigens ook bij haar labelmates (timtim, sasch funke) voorkomt.

>Je anatomische kennis schiet tekort, ze is een vrouw en dan praat je over rondingen!
echt? nooit geweten...

om nog duidelijker te maken dat ik 'koud' juist niet negatief zie:

ellen allien - remix collection.

ellen allien - berlinette.

Als we maar hard en uitgelaten genoeg zingen en heel enthousiast op ons drumstel meppen en flink op ons orgel rammen merkt vast niemand dat onze popsongs eigenlijk héél raar in elkaar zitten en in de regel slechts bestaan uit een handvol dwars over elkaar geplaatste goddelijke hooks.

Ik begin nu opeens te twijfelen. Ik had weleens wat MoS-nummers gedownload en vond dat van die Death Cab For Cutie-achtige emotieloze emo-indie. Jouw omschrijving komt daar niet een beetje bij in de buurt.

Top 11 van 2003

1.Damian Rice: O
Moet nog steeds mn best doen om niet in snikken uit te barsten bij “The Blower’s Daughter”. Wat is dit adembenemend mooi! Bijna genegeerd, omdat iemand t me aanraadde als de nieuwe Buckley. Al het water van de Mississippi ten spijt, dit is pas huilen op je bedje!

2.Kings of Leon: Youth and Young Manhood
Plaat die me deed terugverlangen naar de middelbare school en indrinken op Creedence. Zat de hele juli en augustusmaand onafgebroken in mn cd-speler. In 2003 onlosmakelijk verbonden met het bij elkaar zoeken van zwemspullen en het onveilig maken van de Maarseveense plassen met een rubberboot.

3.Kaizer’s Orchestra: Ompa Till du Dør
Dankzij n compilatie van een collega van de Noorse media-autoriteit veel bijzondere Noorse bandjes op het spoor gekomen, maar deze lieden sloegen alles. Op het podium sloegen ze trouwens ook op werkelijk van alles. I’m saved, mr Kaizer!

4.The Dirtbombs: Ultraglide in Black
Weliswaar uit 2002, maar dat is naar goed gebruik en stamt uit tijden dat ik nog in n muziekwinkel stond (95-98). Ieder jaar constateerde ik dat ik weer n plaat over t hoofd had gezien en die smokkelde ik dan steevast de top-10 in. Altijd op de vierde plaats. Nieuwe plaat is ook niet misselijk, maar de vorige wint t vanwege t concept: 12 x cover van n ‘zwarte’ artiest plus 1 Mick Collins-origineel. Enkele missers daargelaten, hebben de winnaars de overhand: Underdog (Sly Stone), Kung Fu (Curtus Mayfield) en Ode to a Blackman (Phil Lynott).

5.Gloricz Jim: Gloricz Jim
Utrechtse band die op grond van de kwaliteit van dit debuutalbum getekend moet worden door Excelsior.

6.The Kills: Keep on Your Mean Side
Bloedgeil of bloedlink? Dat je met zo weinig middelen (ritmebox, batterij oude gitaren) zoveel oergevoel weet op te roepen…

7.Danko Jones: We Sweat Blood
Tongspierballenrock! Danko for president, laat de sigaar maar zitten.

8.Admiral Freebee: Admiral Freebee
De onverwachte wending in het openingsnummer “Get out of Town” blijft overdonderen. De plaat die Neil Young eiegenlijk had moeten maken.

9.Herb Spectacles: The Incredible World of the Herb Spectacles
Wat nou, liftmuziek?! Eén subjectivist had ze zelfs op haar bruiloft staan en terecht!

10.Belle & Sebastian: Dear Catastrophe Waitress

11.White Stripes: Elephant

Eervolle vermelding voor mini-album: Raveonettes en Sleepy Jackson leggen het af tegen de humor, gekte en ontroering van de Utrechtse tandem Pondertone.

Leukste 12”: Electric 6 - Danger! High Voltage!
Wat iedereen nou zo leuk vond aan t concert op Lowlands is me n raadsel, maar misschien ben ik te vroeg weggelopen. Dit nummer mag in elk geval eindeloos door blijven gaan.

Dé hit van 2003: Jet - Are You Gonna Be My Girl
Als je uit de bouwstenen van Love, The Supremes en Iggy zo’n adrenaline-cocktail weet te brouwen, dan mag je wat mij betreft de muziekgeschiedenis rücksichtslos leeg plunderen.

Beste concerten 2003:
-Herb Spectacles (bovenzaal Paradiso)
Releaseparty van de band die er in slaagt de reputatie van Herb Alpert en zijn Tijuana Brass op te hippen. Luchttrompet spelen zal nooit meer het hetzelfde zijn.

-Kaizer’s Orchestra (Ekko)
Totaaltheater met olievaten, wieldoppen en pandeksels en onweerstaanbare volksmenner. Tweede keer nog net zo leuk (derde ook).

-Bonnie Raitt (Northsea Jazz)
Ze wist zelf ook niet wat ze daar deed, maar was wel verschrikkelijk charmant aanwezig. Nooit gedacht dat ik dit nog leuk zou gaan vinden, maar ik raakte op slag verliefd.

-Kills (Lowlands)
Phew! “Ze kijken elkaar aan alsof ze met elkaar willen neuken, maar elkaar tegelijkertijd wel kunnen vermoorden.” Mooier dan Arnold kan ik niet omschrijven.

The Dirtbombs (Ekko)
Vergeet The White Stripes of Danko Jones: dit Mick Collins is de man van wie ze t vak geleerd hebben. Met dubbele drum- èn basbezetting en de soulste stem in garageland.

Kijk in 2004 uit naar: concerten van Funk Brothers, Brian Wilson en Belle & Sebastian en de debuutplaten van Franz Ferdinand, Voicst en The Gasoline Brothers. Kijk ook niet op n popquiz meer of minder, dat zouden meer subjectivisten moeten doen! Wees welkom, a.s. zondag om 14:00u in café De Koe

Okee nu begrijp ik wat je bedoelde, zo ben ik het er wel mee eens.
Wat een mooie recensie heb je trouwens geschreven voor Ellen Allien's Remix Collection!
Ik ken nog niet alle remixes, maar ik denk dat haar remix van Covenant's 'Bullet' ook mijn ultieme hoogtepunt zal zijn. Wat een geweldige track!
Wel jammer dat haar remix van Rippin Kittin van Golden Boy with Miss Kittin er niet op staat.
Allien kwam overigens op het idee voor deze Remix Collection toen ze al haar remixes in een iPod had geladen om er in het vliegtuig naar te kunnen luisteren. Het beviel zo goed dat ze ons dit niet wilde onthouden.(http://www.electronix-network.com/info.php?catid=bpc080lp)

staat er wel op hoor. laatste nummer. of staat ie alleen op de promo?

10. More Parts per Million - The Thermals (Sub Pop/Konkurrent)
9. Speakerboxxx/The Love Below - Outkast ( Arista/BMG)
8. Youth & Young Manhood - Kings of Leon (BMG)
7. Statues - Moloko ( Echo/Roadrunner/Pias)
6. Tasty - Kelis ( Star Trak/Virgin)
5. Echoes - The Rapture ( DFA Records/Universal)
4. Think Tank - Blur ( Parlophone/EMI)
3. Room on Fire - The Strokes (BMG)
2. Rock n Roll - Ryan Adams (Lost Highway/Universal)
1. Keep On Your Mean Side - The Kills ( Domino/Indie-promo)

Argumenten graag.

-- Der Arnold (dogarnol...), December 16th, 2003.

nog even wachten... volgend jaar komt 'ie.

Mijn lijstje komt die weekend.

met de originele zanger?

Vorig jaar: London Calling
Dit jaar: Eurosonic en Paradiso (begin juni, waar zanger Pete niet bij was)... In februari van dit jaar zouden ze ook komen, maar dat ging toen niet door.

120. Goodbye Swingtime - The Matthew Herbert Big Band (Pias)
Wat?! Niet in je top 5? MOET IK JE EEN FOKKING TRAP VERKOPEN?!

116. Unrest - Erlend Oye (Source/Labels)
112. Sumday - Grandaddy (V2)
106. Pig Lib - Stephen Malkmus ( Domino/Indie-Promo)
89. Lovers - The Sleepy Jackson ( Virgin )
88. Summer Sun - Yo La Tengo (Matador/V2)

Alleen Malkmus zag ik op 2 andere jaarlijstjes staan. Verder bleef het opvallend stil rond die platen...

100.De-Loused in the Comatorium - The Mars Volta ( Universal)
Zie 120.

98. Mary Star of the Sea - Zwan (Warner)
Ik weet niet, maar om 1 of andere reden had ik deze hoger bij jou verwacht.

97. The New Romance - Pretty Girls Make Graves (Matador/V2)
Beetje een tegenvaller na Good Health. Zangeres is wel lekker, maar kan geen noot vasthouden.

94. Living with Other People - The Robocop Kraus (L'Age D'Or)
Goeie plaat.

82. Everyone Deserves Music - Michael Franti & Spearhead (Labels)
Stinkt naar JD Kroeske.

77. Caesar - Caesar ( Excelsior )
Niet van dit jaar.

63. Bonito - Jarabe de Palo ( Warner)
Ook hier een guilty pleasure.

59. Friends of Mine - Adam Green (Rough Trade/Konkurrent)
Die zijn we met z'n allen ook heel snel vergeten he?

52. This is not a Test! - Missy Elliott (Warner)
Te laat uitgebracht om hoog te eindigen?

48. Waiting for the Moon - Tindersticks (Beggars Banquet/V2)

46. Machine Says Yes - FC/Kahuna (City Rockers/Skint)
Niet van dit jaar.

45. Baby I'm Bored - Evan Dando (Setanta/Veel Promo)
Alleen al vanwege 'Hard Drive' niet te versmaden.

44. Hail to the Thief - Radiohead (EMI)
Bleef bij mij in ieder geval niet zo lang in de cd-speler hangen.

39. Today I Forgot to Complain - Zea (Transformed Dreams/Konkurrent)
Schijnt nauwelijks tot niet besproken te zijn geweest in de pers. Raar.

30. Elephant - The White Stripes (V2)
Niet in de top 10? Goh.

27. Again - Colder (Output/Lowlands)
Net als Luomo een vreemde eend in de bijt. Wat vond je zo goed aan deze plaat?

23. Never, Never, Land - UNKLE (Mo Wax/Island/Universal)
Flop van het jaar? Of blijft die eretitel toch in huize Ritchie?

6. Tasty - Kelis ( Star Trak/Virgin)
Oh ja? Waarom?

2. Rock n Roll - Ryan Adams (Lost Highway/Universal)
1. Keep On Your Mean Side - The Kills ( Domino/Indie-promo)

Argumenten voor The Strokes kennen we wel. Ben vooral benieuwd naar deze 2.

Wel.

39. Today I Forgot to Complain - Zea (Transformed Dreams/Konkurrent)
Schijnt nauwelijks tot niet besproken te zijn geweest in de pers. Raar.

Valt ook wel mee volgens mij. Stond in elk geval in OOR, MUSIC Minded, KindaMuzik.

Toch! Was me nauwelijks opgevallen. Is weleens anders geweest.

1 finley quaye much more than much love

geniaal. echt waar.

2 grandaddy. sumday.

geweldig poppy produktie. fraai.

3 frank black. show me your tears.

frank in tranen, ik ook. aub geen reunie.

4 eels-shootenanny!

eenvoud? niets daarvan. de teksten van E zijn subliem. pure poezie.

5 belle And Sebastian. Dear..

titel kunnen we dromen. deze plaat is geweldig.

6 My jazzy child.

bizarre luistertrip. zeer en zeer intense belevenis.

7 Incense.

van nederlandse bodem en daarom beter dan bands als oceansize ofzo.

8 lamb.

zalvend.

9 unkle.

10. thermals.

11. tim burgess.

slechtse van het jaar: Audio Bullys. wat een drama.. teksten als My mother woke me up? jeez...

reacties welkom.

Eigenlijk is de motivatie overbodig. Ik zou zeggen luister en huiver, maar ja, niet iedereen zal deze platen hebben... Goed, dan moet u maar beloven dat u ze in ieder geval een keertje probeert te beluisteren in 2004!

Ja, dat is een goeie, zo komen we ergens. Dus, aangezien de platen uit je lijstje die ik wél ken best wel "mijn ding" zijn: wat is South? Wat is Menomena?

Ja de remix van Rippin Kittin van Golden Boy with Miss Kittin staat er inderdaad wel op. Ze waren vergeten hem erbij te zetten.
(http://www.electronix-network.com/info.php?catid=bpc080cd&SID)
Gelukkig!

Drie zelfs!

120. Goodbye Swingtime - The Matthew Herbert Big Band (Pias)
Wat?! Niet in je top 5? MOET IK JE EEN FOKKING TRAP VERKOPEN?!
Ik vond het een enorm interessante figuur om te interviewen, maar kan me er niet vaak toe zetten om het album te beluisteren. Wel mooi artwork (waar ik nog een heel verhaal over gehoord heb....)

116. Unrest - Erlend Oye (Source/Labels)
112. Sumday - Grandaddy (V2)
106. Pig Lib - Stephen Malkmus ( Domino/Indie-Promo)
89. Lovers - The Sleepy Jackson ( Virgin )
88. Summer Sun - Yo La Tengo (Matador/V2)
Alleen Malkmus zag ik op 2 andere jaarlijstjes staan. Verder bleef het opvallend stil rond die platen...
Erlend Oye is op een desolate manier erg mooi.
Sumday valt toch wat tegen...het gaat nergens smeulen, laat staan vlammen...
Sleep Jackson verloor het van The Thrills die op hetzelfde moment door Virgin werden uitgebracht.

100.De-Loused in the Comatorium - The Mars Volta ( Universal)
Zie 120.
Ik vind die hele Mars volta gewoon 'wel ok' maar ook hier haak ik vrij snel af....

98. Mary Star of the Sea - Zwan (Warner)
Ik weet niet, maar om 1 of andere reden had ik deze hoger bij jou verwacht.
Billy en ik dat is twee handen op een ego....

97. The New Romance - Pretty Girls Make Graves (Matador/V2)
Beetje een tegenvaller na Good Health. Zangeres is wel lekker, maar kan geen noot vasthouden.
Ik heb nooit een probleem gehad met vals. Then again, ik kan nog geen basgitaar van een gewone gitaar onderscheiden en neem de moeite niet om het aantal snaren te gaan tellen...

94. Living with Other People - The Robocop Kraus (L'Age D'Or)
Goeie plaat.
Heb 'k gekocht in Barcelona. Bij de beste zaak aldaar. De naam ontgaat me even.

82. Everyone Deserves Music - Michael Franti & Spearhead (Labels)
Stinkt naar JD Kroeske.
Het tweede nummer is de beste feelgood anti-war song die ik ooit hoorde. Waar ik ook nog eens niet van moet braken....bovendien moest ik toch wel even lachen toen Franti een hele Alpha tent zittend kreeg afgelopen zomer....
Zolang hij me niet wil huggen vind ik alles best.

77. Caesar - Caesar ( Excelsior )
Niet van dit jaar.
Wel dus

63. Bonito - Jarabe de Palo ( Warner)
Ook hier een guilty pleasure.
Jarabe is de Manu van dit jaar. Verder mag al die latin-onzin door de plee van mij. Hij werd me getipt door joep v/d Ekko die je geloof ik vorige week op het feestje van N. Pek hebt gezien...

59. Friends of Mine - Adam Green (Rough Trade/Konkurrent)
Die zijn we met z'n allen ook heel snel vergeten he?
Valt wel mee. Allen was ie in Groningen en Utrecht groter dan in de rest van het land waardoor het lijkt alsof hij geimplodeert is....

52. This is not a Test! - Missy Elliott (Warner)
Te laat uitgebracht om hoog te eindigen?
For sure...Ik heb Under Construction ook nog in '03 jaarlijstjes gezien....

48. Waiting for the Moon - Tindersticks (Beggars Banquet/V2)
Ja, zegt u het maar....mooie plaat toch? Maar ja, Tindersticks he....al jaren mooi, al jaren hetzelfde....
Gek genoeg luister ik tijdens bepaalde buien of naar Tindersticks of naar Madrugada. Die twee bands liggen voor mij in het verlengde van elkaar...

46. Machine Says Yes - FC/Kahuna (City Rockers/Skint)
Niet van dit jaar.
Wel pas dit jaar officieel in Nederland door een major uitgebracht volgens mij...

45. Baby I'm Bored - Evan Dando (Setanta/Veel Promo)
Alleen al vanwege 'Hard Drive' niet te versmaden.
' This is the town I'm living in....' Ultiem triestig...

44. Hail to the Thief - Radiohead (EMI)
Bleef bij mij in ieder geval niet zo lang in de cd-speler hangen.
Bij mij ook niet, maar mijn interview zorgde er voor dat ik toch een paar weken geintrigeerd was door het album....
Jonny heeft trouwens een hazenbekkie.

39. Today I Forgot to Complain - Zea (Transformed Dreams/Konkurrent)
Schijnt nauwelijks tot niet besproken te zijn geweest in de pers. Raar.
L'Etat, c'est nous....
Ik heb Zea ooit toevallig in Brownies in New York zien spelen. Samen met een barman en een filmploeg...

30. Elephant - The White Stripes (V2)
Niet in de top 10? Goh.
F*** The Stripes. Geweldige singles, overschatte albums. En ook de reden waarom mijn nummer een over het hoofd gezien wordt (jongetje/meisje)

27. Again - Colder (Output/Lowlands)
Net als Luomo een vreemde eend in de bijt. Wat vond je zo goed aan deze plaat?
Ik luister gewoon niet graag naar piepknor elektronica. Luomo had ik al gehad en werd ik alhier op geattendeerd. Colder werd ergens omschreven als de Joy Division v/d Electronica. Ik vind vooral die track die naamgenoot is van Beyonce (Crazy Love) helemaal te gek....

23. Never, Never, Land - UNKLE (Mo Wax/Island/Universal)
Flop van het jaar? Of blijft die eretitel toch in huize Ritchie?
Ik heb UNKLE altijd fascinerend gevonden. Statig, pretentieus, topzwaar...die track met 3D is beter dan welk nummer van de laatste Massive Attack ook. Vooral het diepe, nerveuze baslijntje...ook die zwaar op de hand zijnde spoken word stukjes....en: I'm going through Channnnngggggeeeeesssss....'

6. Tasty - Kelis ( Star Trak/Virgin)
Oh ja? Waarom?
Het is de keuze van het moment, denk ik. Maar toch. Milkshake zet Kelis weer genadeloos mid-centre op de kaart en de track ervoor (country-hiphop?) is nog veel beter....
heerlijke, groovy, urban pop-plaat...

2. Rock n Roll - Ryan Adams (Lost Highway/Universal)
1. Keep On Your Mean Side - The Kills ( Domino/Indie-promo)

Argumenten voor The Strokes kennen we wel. Ben vooral benieuwd naar deze 2.
Ryan Adams is de meest contrasterende persoon die ik ken binnen de muziekwereld. Ik heb het er lang met Ruben van Music Minded over gehad en die heeft het ook nog eens ideaal verwoord op de cover van de huidige editie van dat blad....
Ik vind die twee ep's veel te zeikerig, maar Rock n Roll raakt me....juist door de platte 80's akkoorden en de schouderophalende, gespeeld onverschillige treurnis in de teksten....I'm totally fucked up...wish you were here.....

De Chemistry tussen de twee leden v/d Kills is uniek. Ik heb al eens eerder opgeschreven, maar het is zo rauw en cool en messcherp wat ze doen. Het pist echt in gulle, no-nonsense stralen over de Stripes heen....
Daarnaast doen de hoes, de peuken, de PJ Harvey toon, de live-optredens en de kleine geluidjes het voor me...
Er was live een moment waarop ik dacht dat ze echt niet meer ruwer konden worden, waarna hij (VV? Hotel?--ik ben te moe om het op te zoeken) nog even accelereerde en boos naar haar keek toen ze niet direct daarin meeging.....nasty...geniaal.

-- Ariën Rasmijn (saguamur...), December 19th, 2003.

Ik vind Madrugada altijd het beste in zijn hardere nummers (vooral 'Bloodshot Adult Redemption' kan mij goedkeuring wegdragen).
Qua haardvuurromantiek werd Tindersticks wat mij betreft afgetroefd door The Devastions. Luister maar eens naar Previous Crimes of We Will Never Drink Again.

Is dit een mash-up van Bloodshot Adult Commitment en Marley's Redemption Song ? ;)

2. Massive Attack-100th window
Ondergewaardeerd. Ook ondergesneeuwd door de vermeende kinderpornopraktijken van 3D. Geen festivalband maar na hun optreden op Werchter was ik verkocht. Koptelefoon op en ondergaan.

3. Grandaddy-Sumday
Liedjes. Gewoon 12 liedjes. De midlife-crisis voorbij. Zwaarmoedig en toch ook berustend. Het blijvend verlangen naar dè ware.

4. Therapy?-High anxiety
Zonder platendeal gewoon doorjakkeren. Uiteindelijk uitgebracht door Spitfire. Lekker blijven zitten daar. Tevens overtuigende concertenreeks. Onbegrijpelijk nergens geboekt op de festivals.

5. Angels of Light-Everthing is good here/Please come home
Concessieloos blijft Micheal Gira zijn ding doen. Hier luister je niet voor je plezier naar, Gira zuigt je mee in zijn kwellingen. Schaamteloze eenzaamheid. Micheal, accepteer het maar, Jarboe komt niet bij je terug. Overigens, op het Swansforum maakt Jarboe melding van een (muzikale) hereniging. Als dat maar goed gaat.

6. Officer May-Smoking in a minor
Postgrunge. Gevonden na een avondje mp3tjes zoeken op internet. Overtuigend rammelend.

7. Nick Cave and The Bad Seeds-Nocturama
Eigenlijk een draak. Programmeer Wonderful life, Bring it on, Dead man in my bed en Babe I'm on fire en je hebt een plaat die langer is dan een gemiddeld Strokes album. Omhooggetrokken door concert, dat wel.

8. Fantomas-Delirium Cordia
Uitvaartmuziek van Mike Patton en zijn vriendjes van The Melvins. Vervangt topic over favoriete begrafenisnummers.

9. Desert Sessions 9&10
Josh Homme heeft PJ Harvey de woestijn ingelokt. Breng je snel weer zelf een plaatje uit Polly?

10. Moloko-Statues.
Ex-geliefden die zelfverzekerd hun beste plaat maken.

Miskopen/teleurstellingen:
Waterboys-Universal Hall
Ga alsjeblieft weer aan de drank.

Marilyn Manson-The golden age of grotesque
Haal Twiggy terug, in je eentje red je het niet.

Living Colour-Collideoscope
Leuk optreden maar dit is milieuvervuiling.

Heather Nova-Storm
In een glas water.

Placebo-Sleeping with ghosts
Beste single van jaar met The Bitter End, verder hetzelfde advies als aan Mike Scott. Ga weer aan de dope, niet meer nuchter de studio inkruipen.

Nou, vertel...

Hij werd me getipt door joep v/d Ekko die je geloof ik vorige week op het feestje van N. Pek hebt gezien...

Heb inderdaad met hem mogen draaien op dat feest. Was heel leuk en toch ook best een eer.

Dan raad ik je van harte aan om het nog een paar keer met koptelefoon te beluisteren. Kan het niet hard genoeg stressen. Interessant verhaal overigens. Heb het interview niet gelezen, heb je het erin kunnen verwerken?

Ik zal er nog eens naar luisteren. Maar, net als bv. bij Mogwai doe ik er dagen...weken over om me er toe te zetten om het te beluisteren. Ik ben meer een song dan een sfeer mens. Hoewel ik sfeer-artiesten wel vaak interessant vind om te interviewen.

Had hij dit album neit ook met een 50-koppig orkest opgenomen die hij maar twee dagen tot zijn beschikking had?

2: Mando Diao - Bring 'Em In
Mando Diao rockt melodieus en zorgt dat de luisteraar verliefd wordt op dat briljant schelle orgeltje. Ze zijn nog maar nét in de twintig en nu al omhooggevallen. ‘Mr. Moon’, ‘The Band’ en ‘Sheepdog’ gaan nooooooit verlorgen.

3: Belle And Sebastian - Dear Catastrophe Waitress
Beste band van de afgelopen paar jaar heeft Stuart Murdoch weer als woordvoerder aangesteld. Die brengt de boodschap toch beter over dan al die andere bandleden. Samen zingen doen ze wel goed. Perfecte popliedjes schrijven (zoals bekend) ook.

4: The Postal Service - Give Up
Nu eens een keer geen anthrax in de post, maar een halffabrikaat dat later Give Up gaat heten. Dntel en Ben Gibbard ‘doen er wat naast’ en maken pardoes de lekker warme electropop waaronder single van het jaar ‘Such Great Heights’.

5: The Thermals - No Culture Icons
Thuis opgenomen tiny explosions. Stilzitten is verboden bij The Thermals maar tweeminuten liedjes volraggen is daarentegen prima!

6: The Stills - Logic Will Break Your Heart
Plaat die je laat denken over referenties als Smiths, Interpop, Pedro The Lion en The Cure. Oftewel; zo veel van alles dat het uiteindelijk weer nieuw is. Dan moet je nog goede liedjes schrijven en daar slagen The Stilles met verve in.

7: Fountains Of Wayne - Welcome Interstate Managers
Fountains Of Wayne blijven ook overeind als de buitentemperatuur flink daalt. Niet alleen maar zonnetjes dus, ook melancholie zonder in de lach te schieten. Komische teksten, gouden melodieën.

8: The Shins - Chutes Too Narrow
Je bent mensch op een planeet en je schrijft opeens ‘Saint Simon’. Dan mag je straks in het hiernamaals bij Plato en Descartes aanschuiven. The Shins grijpen je bij elke song vanaf seconde 1. Wát een goede band.

9: Kaizers Orchestra - Ompa Til Du Dør
FEEST! Waitsiaanse kleinkunst. Hoempa die toch tamelijk serieus kan zijn. Noors kunnen we niet verstaan. Meezingen kunnen we het wel. Du skal dansa ompa til du dør

10: Blur - Think Tank
Bij Think Tank viel het kwartje heeel laat. Het doorzettingsvermogen heeft toch gezorgd voor het genieten en het waarderen van een telkens vernieuwende band. De oude battle tussen Blur en dat Manchesterbandje is overigens al jarenlang in het voordeel van de eerste beslist.

11: Jay-Z – The Black Album
Jay-Z is een masochist. De luisteraars met zo’n sterke hiphopplaat achterlaten, dat kán gewoon niet? Dan ben je slechter dan Xander de B. en Bassie de C. bij elkaar. Nog maar even flink genieten van dit afscheidspresentje dan maar.

1. Luomo – The Present Lover
Duidelijk zaak. De rest van de albums kan eigenlijk wel random in de lijst staan, dit torende boven alles uit dit jaar. Op KM heb ik het allemaal mooier neergeschreven.

2. Mense Reents – Aus Freie Stücken
Duitse alleskunner. Helaas weinig klaar kunnen maken buiten Duitsland. Jammer hoor, zo'n mooie veelzijdige plaat.

3. Monade – Socialisme Ou Barbarie : The Bedroom Recordings
Nog zo'n plaat waar ik blijkbaar de enige fan van ben. Delicate intimiteit en melancholie die Stereolab waarschijnlijk nooit meer zal benaderen.

4. Miss Kittin – Radio Caroline
Sublieme mixplaat. Ergens op de SubSsite is het allemaal verklaart.

5. Plastikman - Closer
Vierde meesterwerk op rij. Acid als existentialisme weetjewel.

6. Dopplereffekt – Linear Accelerator
Onverwacht succes toch wel voor dit album. De koudste, meest onmenselijke of beter ontmenselijkte muziek ooit.

7. Kraftwerk – Tour De France Soundtracks
Helemaal in orde deze Kraftwerk plaat. Lekker Detroitachtig op veel plekken.

8. Outkast – The Love Below
Speakerboxxx doet me niet zoveel, The Love Below is zeg maar Aus Freien Stucken maar dan vanuit hiphop gedacht. Of zoals de onvolprezen Marcello Carlin schreef: "takes us into long-uncharted gardens of utopia." Correct.

9. Jan Jelinek – Avec The Exposures: La Nouvelle Pauvreté
Expliciet in januari bedacht: niet vergeten aan het einde van het jaar. Met gemak beste Jelinek album tot nu toe: speels, met humor, met liefde.

10. Pluramon – Dreams Top Rock
De officieuze opvolger van Loveless en dat met Julee Cruise. Appeltje/eitje lijkt me.

En dan betekent de curieuze stemverdeling
Duitsland: 4
Frankrijk: 2
V.S. : 2
Canada: 1
Finland: 1

Jaaaaa... was jij daar ook zo blij mee?

You're all just pissing in the wind
You might not know it, but you are
And there ain't nothing like a friend
Who can tell you you're just pissing in the wind.

Nu ook nog Time Fades Away, de meest onderschatte live-lp ooit, en we hebben geeneens the Darkness meer nodig om het leven aan te kunnen.

2. The Fall – The real new Fall l.p (Formerly Country on the click)
Het kan geen toeval zijn dat mijn 12,5 jarig jubileum als trouw Fall volgeling samenvalt met de uitgave van deze ‘back in shape’- plaat van M.E.S. Slechts één zwak moment, namelijk het ontzettend beroerde 'Loop 41 Houston'.

3. Maria McKee – High Dive
Prachtig gezongen wonderschone liedjes met enkele handig verstopte zwakkere nummers. Het is haar vergeven want het is een heerlijke voelgoedplaat.

4. Plastikman – Closer
Een fantastische luistertrip die geen echte zwakke momenten kent maar die wel te lang duurt. Het is namelijk een werkstuk dat je in z’n geheel dient te beluisteren en daar heb ik geen geduld/tijd voor.

5. The Cramps – Fiends of dope island
Geweldige rock ’n’ roll cd. Fuk de concurrentie, dit is nog altijd een divisie te hoog voor de rest.

6. Motorpsycho + Jaga Jazzist Horns – In the fishtank 10
Fantastisch werkje van Roadwork-achtige klasse. Snah is weergaloos op zijn snaren en de JJ toeters zijn een welkome aanvulling op het Motorpsycho geluid en dat kan van het geblaas op Roadwork 2 niet gezegd worden.

7. Mogwai – Happy songs for happy people
‘Hunted by a freak’ en het imposante ‘Ratts of the Kapital’ zijn de klapperrrrs en met de overige 7 nummers vormen zij een mooie eenheid. Fraai, maar nog zo’n plaat en ik haak af, het is tijd voor verandering.

8. Eighties matchbox b-line disaster – Horse of the dog
25 minuten is lang genoeg voor dit soort psychotisch opgefokte maniakale herrie. Aangenaam, maar wel draaien met mate.

9. My Morning Jacket – It still moves
Na een poos vaak gedraaid te hebben gaat ie me toch ietwat tegenstaan. Het zal die steeds maar galmende vocalen zijn en de TE lange tijdsduur. Een zapplaat met mooie uitschieters.

10. Mudhoney – Since we’ve become translucent (2002)
Dit jaar pas ontdekt dat Mudhoney een goede band is. De weergaloze afsluiter ‘Sonic infusion’ is een heerlijk doordenderende fuzzende trip van bijna 8 minuten. Het waanzinnigste gitaargeluid dat ik ken. Ik hoop dat ze volgende platen helemaal vullen met dit soort gierende spacerock.

11. Neil Young – On the beach (heruitgave)
Dat we hier zo lang op hebben moeten wachten is vreemd. Beste Young-plaat uit de jaren 70.

Blijken het allemaal ultra-catchy popdeuntjes met de nodige discoreferenties er in, à la Daft Punk.

Wil je die cd nog verkopen, Peter?

En zo staan er nog wel een paar op. Je moet dat gekwebbel over "zweverig" negeren, denk veel meer richting ABBA. (Bas heeft geen ziel meer, die heeft hij in een faustiaans pact verkocht aan de duivel voor 20% korting op die Jack Johnson boxset van Miles Davis ;)

Hmm... In die 2e helft komen toch ook nog Petite Machine, The New Gold, het prachtige popliedje In The Sand en het veneinige Small Poems of Old Friend voorbij. Ik heb niks te klagen hoor...

En gelijk heeft ie, ik wou dat ik er het lef voor had ;-)

Wanneer volg deel 2 van het project 'Bas doet z'n best'?

11. yo la tengo - summer sun
Met deze lui is het altijd prijs.

10. beth gibbons & rustin' man - out of season
Een verstild plaatje. Bovendien de meest treffende titel van het jaar.

9. the datsuns - the datsuns
De natte droom van The Darkness. Deze plaat scheurt, trekt, stoeit, trapt en is vunzig tot en met.

8. the thermals - more parts per million
De hype van het jaar met een mooie plaat. Maar niet zo hoog genoteerd als bij de "critici". Er zijn namelijk beter rammelrockers dit jaar.

7. the thrills - so much for the city
De soundtrack van de zomer. De productie is wat soft maar de liedjes zijn van goud.

6. the white stripes - elephant
Oja, mijnheer Jack en mevrouw Meg zijn er ook nog. De formule werkt nog steeds, maar wanneer komt de gebruikelijke olifant vraag je je af (hoe vaak zou dit in een recensie zijn gebruikt??).

5. blur - think tank
De eerste Blur plaat die mij van begin tot einde boeit. Met zo'n organisch geluid en creatieve composities dat je er bijna blij van wordt.

4. the strokes - room on fire
Minstens zo goed als Is This It. The Strokes bewijzen zichzelf en zouden de monden

van de "critici" moeiteloos snoeren, ware het niet dat de "critici" daar veel te eigenwijs voor zijn.

3. hot hot heat - make up the breakdown
Zonder twijfel de beste rammelaars van het jaar. Met een stem die doet denken aan Robert Smith.

2. bonnie 'prince' billy - master and everyone
Een plaat die alleen werkt in de donkere tijden van het jaar. Begin 2003 kwam de prins tot mij. Aan het eind van 2003 is hij terug, en hoe.

1. radiohead - hail to the thief
Een plaat waarvan mijn favoriete nummer met de dag veranderd kan niet slecht zijn. Daarnaast een buitengewoon [stoplap] groeiplaatje [/stoplap] met mooie herinneringen aan een sfeervol Gelredome.

heb ik bewaard voor volgend jaar. zag dat-ie pas in februari in engeland zal verschijnen en had soort van aangenomen dat dat dan ook voor de rest van europa zou gelden.

heb ik bewaard voor volgend jaar. zag dat-ie pas in februari in engeland zal verschijnen en had soort van aangenomen dat dat dan ook voor de rest van europa zou gelden.

in Nederland zelfs op 1 maart. Sub Pop zou hiermee wel eens een hele slimme marketingstrategie kunnen hebben ontdekt, want de plaat wordt nu al in kleine kring gehyped zonder dat ze er speciaal reclame voor hebben moeten maken. Was met The Postal Service en The Thermals ook al het geval.

oef! ben niet de enige dus..

makes more sense indeed, shins 2004? zou wel eens hoog kunnen eindigen dan

En ik heb hem nu al op twee. Nou maar hopen dat The Thermals niet nog zo'n geweldige plaat uitbrengen volgend jaar, dan kunnen The Shins eindelijk de nummer 1 krijgen die ze verdienen.