Not all messages are displayed:
show all messages (22 of them)
Omdat Squarepusher zo ongeveer ingedut is sinds Hard Normal Daddy, maar wat aanpielt en duidelijk probeert zijn kunstje te herhalen. Aaron Funk komt met iets veel explosievers, gebruikt hele andere invloeden en zoekt veel meer de combinatie van veelheid op terwijl Tom J. toch meer vanuit een vast standpunt werkt. Wat moeilijk uit te leggen, maar luister eens twee albums na elkaar.
― AlexvdH, Tuesday, 6 January 2004 14:22 (twenty years ago) link
Ja Theo en de rest voor wie mijn late reactie nog leest... venetian snares ,,,, net ff beluisterd,,, Kent u dat? Tegentonen? Stelling: de spiraal is de korste weg naar het midden,,, neem je een afkorting loop je tegen muren aan,,,,, venetian snares neemt mijn inziens heel veel afkortingen en voor wie dit hip vind,,, en er natuurlijk de laatste 25 jaat ontelbaar veel afstuderende "klasieke" componisten die hun leraren wel ff wat anders wilde laten proeven ,,, ik hoor hier eigenlijk het zelfde in,,, kijk als je het per se anders wilt doen is er altijd een weg,,, de vraag is alleen: iemand mat een muzikaal oor en een gezond stel hersens ... kan ie er 60 minuten doorheen happen,,, en zo ja,,, waarom zou ie?
― Marthè, Tuesday, 6 January 2004 23:13 (twenty years ago) link
volgens mij bedoelt Marthè dat Venetian Snares volgens hem alleen maar muziek maakt om het moeilijk doen zelf en om anderen die ongeveer het zelfde doen op te geilen. een beetje zoals tijden geleden een drum&bass deejay steevast draaide voor een tiental collega's die de kunsten van de werkende man of vrouw goed onder de loep namen om later met spijkerharde kritiek hun gelijk te krijgen. een beetje apenjes naadoen voor de apjesnaadoeners zeg maar.
niet dat ik het met marthè eens ben, verre van zelfs, maar dit is wat hij denk ik wil zeggen.
― theo ploeg, Wednesday, 7 January 2004 11:25 (twenty years ago) link