Filmforum

Monique bedoelt Ai No Corrida uit 1976, beter bekend onder de Franse titel L'Empire des Sens, van Nagisa Oshima. Won de Hochi Film Award voor acteur Tatsuya Fuji en de Sutherland Trophy voor de regisseur tijdens het London Film Festival. Er is wel degelijk een lijn in het verhaal over een obsessieve liefdesrelaties. Het is een confronterende film, maar lelijk zou ik het niet willen noemen. Je gaat wel heel anders over eieren denken en mannen zullen angstvallig messen buiten het bereik houden van hun vriend(in). Te huur bij de betere videotheek.

De films van deze week: Rabid Dogs, Crónica De Una Fuga, Sounds Of Sand en L’Eclisse (I.M. Antonioni).

Om naar uit te kijken: Under The Vulcano, binnenkort eindelijk op dvd.

Hee, da's mooi nieuws van Under the Volcano, Vido! Ik heb het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn oude vhs-band met een tv-opname van deze film weg te gooien, hoe slecht de kwaliteit ook. Dat mag dan straks eindelijk.

Whoohoo! L'Eclisse op DVD! Werd ook gvd tijd zeg.

Die Godard Collection bij Optimum (waar Vido naar verwijst) word ik ook wel heel hebberig van.

L’Eclisse op Criterion (uit 2005) is de meest uitgebreide versie met veel interessante extra's. Het is een prijzige uitgave, maar dan heb je ook wat.

Mjaa, die extras interesseren me nooit zo. Heb liever de kale film in een goede transfer voor weinig geld. Zoals, het hier vaak onbegrepen La Dolce Vita, net voor de vakantie voor 7 euro opgepikt en bekeken.

Na al die jaren toch weer een hele andere film, maar goed misschien ben ik opeens gevoelig voor Marcello's spagaat tussen oppervlakkig doen/serieus schrijven. Subliem einde natuurlijk maar ik herinnerde me dat laatste shot weer anders (gebeurt vaak de laatste tijd), dacht namelijk dat het gezicht van het meisje de helft van het beeld innam. Maar goed. Beginshot van "kijk daar gaat Jezus" is ook onovertroffen.

Repulsion
jaa, fascinerend. misschien wel de meest pijnlijke van de 3 appartement-films van Polanski (The Tenant en Rosemary's Baby hebben wat meer (?)humor)
Neurosotisch doordraaien op je kamertje, hmm komt me bekend voor.

Stranger Than Fiction
Geweldig meta-geintje blijft het.. Het personage dat voice-over hoort, die zijn dood voorspelt. Dus op zoek naar die stem met hulp van literatuur professor Dustin Hoffman. (is het een komedie of een tragedie)
Fijne film, de tweede helft voelt wel wat lang en ik heb nooit het idee dat het boek van de schrijfster echt zo goed zou zijn.

His Girl Friday
Hoera voor Cary Grant en hoera voor journalistenredacties. Grant probeert wanhopig zijn ex-verloofde terug te winnen die op het punt staat te trouwen met een verzekeringsagent. En niets gaat hem te ver daarvoor. Zelden een film gezien waar zoveel in gepraat wordt en op zo'n snel tempo, je wordt er bijna horen dol van, maar tis ook wel cool.

Igby Goes Down
Weer een van die 1000 Culkin-acteurtjes in een indie-filmpje met muziek van Badly Drawn Boy en Coldplay enzo. Hij worstelt met euh ja alles.. Zijn moeder is ziek EN dominant, zijn vader is gek geworden en hij zelf wordt van de een na de andere school gekickt. Lastige film, soms onbegrijpelijk als het leven zelf, maar best de moeite (al was het maar voor Jeff Goldblum als patserige aannemer met sigaren enzo)

Zag van 't weekend Twin Peaks: Fire Walk With Me. Had de film nog niet eerder gezien maar oh man wat blijkt die serie na bijna twee decennia nog diep te zitten! Film is een stuk minder vaag dan de serie, al blijft er genoeg te gissen over. Behalve dan aan het plot. Ook hier veel losse eindjes. Chris Isaak functioneel maar niet indrukwekkend. Jack Bauer mooi neurotisch (flauwe "hoelaatishet"-grap met een hete kop koffie scene tussen die twee! pff). Maar pas als die twee verdwenen zijn begint het pas goed. Waarom wordt zo'n serie nou niet eens herhaald? Is de zomer ideaal voor.

Ik bedoel dus eigenlijk dat die serie helemaal niet zo diep blijkt te zitten - veel details kwamen *bam* vanuit 't geheugen weer omhoog. Wel jammer dat er zoveel personages uit de serie niet in de film zitten.

Je kunt de serie overigens op DVD krjgen, maar helaas nog steeds niet compleet, de ontknoping ontbreekt.

De film, na het zien van de serie, was en is nog steeds voor mij een geval van 'mosterd na de maaltijd' en eigenlijk vind ik de voorgeschiedenis, hoe Laura Palmer aan haar einde komt, helemaal niet zo interessant.

Vele verontrustende beelden, die in de serie heel erg eng waren, zoals het het op handen en voeten voortkruipen van Leland Palmers duistere 'alter-ego' Bob, waren in de film niet eng meer, gewoon een onverzorgd uitziende man die Bob.
Leland Palmer, een goede sul tot het einde toe in de serie is in de film direct al veel enger dan Bob.

Alle excentrische dingen, die de serie zo leuk maken zitten niet in de film.
Gemiste kans.

]excentrische

Ik kon maar niet op het woord "excentriek" komen...

Oh ja, Natural Born Killers gisteren nog een keertje geprobeerd.
Wat een slechte film is dat zeg.

De boodschap die bij mij overbleef: iedereen is verrot, maar bovenal de media die is wel heel erg slecht.
Op zich is zo'n boodschap te bilijken als die "slechtheid" ook weer wordt gerelativeerd met iets als "ach we zijn allemaal mensen met zwakheden", maar in plaats daarvan laat Stone de 2 slechtste personages uit de film (nietwaar? ze moorden zonder enige scrupules) Mickey en Mallory nog het meest sympathiek en menselijk lijken.
Niet dat ik me er ook maar 1 moment door liet identificeren, maar tussen alle manische, neurotische, boosaardig grijnzende mensen, die klaarblijkelijk allemaal iets duisters te verbergen hadden hielden Mickey en Mallory hun rechtvaardige 'cool' en Stone laat ze als enige twee wel 'zuiver' en echt zijn.
Mickey heeft niets te verbergen, is eenduidig en zuiver, hij is als killer geboren en doet niets anders dan zijn killer-instincten volgen, dit in tegenstelling tot al die andere huichelaars en lafaards die deze aardkloot bevolken, die er dubbele moralen op na houden.
Tja...

Oh en voeg daar bij een schreeuwerige snelle MTV-clip beeldtaal en je wordt terstond onpasselijk.

Ja het is mosterd na de maaltijd en het is geen Dijon maar deze herkennismaking smaakte toch best goed. Heb de film indertijd gemeden omdat de voorgeschiedenis me niet zoveel interesseerde, bovendien vormden de kritieken ook niet bepaald een uitnodigend beeld van de film. Dat vond ik op zich wel meevallen. Er zit een scene in met een bewakingscamera en Dale Cooper (en Bowie!) die echt briljant is. Maar inderdaad, als geheel lang niet zo meezuigend als het deel van de serie tot aan de clou en niet zo desorienterend als het deel daarna.

Ik ben geen fan van series op dvd (waar ga ik de tijd vandaan halen denk ik vaak) maar misschien dat ik hiervoor wel een uitzondering ga maken. Ziet er behoorlijk compleet uit :-)

xpost

Ziet er inderdaad heel compleet uit!

Dat met die bewakingscamera is inderdaad meesterlijk :)

Ghost Dog, The Way of the Samurai
een van de leukste films die ik de laatste tijd zag. Fris, apart, origineel, whatever. Kill Bill heeft raakvlakken, maar dit is 10x beter.. Met als die shots die in elkaar verglijden, al die Samurai-quotes, de tekenfilmpjes, de "sloppy" beats van GZA (of RZA ofzo) en natuurlijk een van de leukste running gags ever (met de IJscoman) Het geweld in de 2e helft is niet zo aardig van die sympathieke Samurai (maar onvermijdelijk net als het einde)

Le Quai des Brumes
Obscure klassieker (?) met eenzelfde einde, alleen dit keer hoopte ik op wat anders. Voor een film uit '38 is het allemaal best flitsend hoe de soldaat, het meisje en wat figuren uit de onderwereld zich door Le Havre bewegen. Werd toch net niet zo goed als ik de eerste 5 minuten verwachtte, met een lifters-scene, een hondje en een bouwvallige schuilplek on the waterfront.

The Ballad of Jack and Rose
Weet niet meer waar ik deze heb opgepikt.. Tijdens de intiteling kende ik geen van de namen. Zeldzaam. (Zeker bij een recente film)
Jack en Rose wisselen in de eerste paar minuten verliefde blikken uit.. Een oude man met een jong meisje op een eiland.. Geliefden? Nee nee.. Het is zijn dochter. (Of toch???) Ze woonden in een commune maar die is verlaten en nu azen de projectontwikkelaars op de grond. Jack's gezondheid is niet veel meer (hoewel hij niet echt oud is overigens, 50 misschien) Daarom haalt hij de moderne tijd binnen in de vorm van zijn vriendin op het vasteland en haar 2 zonen (van een jaar of 16-20) Tot groot onvrede van Rose (overigens een Natalie Portman typje) die zo op haar eigen manier wraak neemt.
Emotionele film, jammer van de paar visuele geintjes, allemaal mislukt (slow-motion, versnelling) en ook weer jammer van het "2 years later" einde. Nutteloos. Maar toch ook een tip.

RZA is in Ghost Dog ook even in beeld tijdens het slowmotionmoment waarin Ghost Dog een man in camouflagekleding op straat tegenkomt, groet en weer rustig verder loopt.

Na het geweldige Memories Of Murder (2003) en de geslaagde monsterfilm The Host (2006) was ik benieuwd of Bong Joon-ho’s debuut Barking Dogs Never Bite (2000) ook zo goed was. Dat bleek inderdaad het geval.

ah en de freestyle battle in het park zitten vast ook wat Wu-Tang knakkers bij.. :)

terwijl het forum schijnbewegingen maakt..

Inherit The Wind
ach ja die rechtbankdrama's.. ze beginnen op elkaar te lijken. Deze heeft een mooie titel (misschien de Bijbel toch eens lezen) of toch maar niet.. Als je de Hilbilly's in deze film ziet, (de priester lijkt wel wat op Wilders..) Een leraar (trouwens een soort Rouvoet) is in de jaren '20 opgepakt wegens het onderwijzen van Darwinisme. Volgt een proces.. Film lijkt eerst nadrukkelijk partij te kiezen voor de wetenschap, maar uiteindelijk is er natuurlijk een boodschap van tolerantie. (Atheisme wordt geprepresenteerd door de cynische Gene Kelly, die helaas niet danst of zingt..)

Zodiac
Goed! Misschien wel de eerste film uit 2007 die ik zag.. En een aanrader. Zoals u elders al las is het niet echt een standaard misdaadoplos-film, met creepy schurk.. Maar desalniettemin is de film erg spannend. Spannender dan Se7ven eigenlijk.. Want je voelt al stuiterend de paranoia die langzaam bezit neemt van de schrijver (Gylenhaal) en agent (Ruffalo) die beiden de Zodiac killer willen vinden.
2 minpuntjes.. 1)ok de film is op feiten gebaseerd dus het zal kloppen maar jeeej.. de politie houdt ten eerste de key witness niet in het land en kan 'm daarna ook 20 jaar lang (ofzo) niet vinden!
2)dit is meer een onvermijdelijk film-probleem. De film maakt erg veel tijdssprongen maar ja Ruffalo en Gyllenhaal worden niet ouder (ja duh) maar toch een poging was misschien leuk geweest)

Der Himmel Uber Berlin
Had ik eigenlijk een film van Wenders gezien ooit? Hmm nee behalve dat segment in Ten Minutes nog wat.. Hij "aimt" hier duidelijk voor de stars.. Veel pretenties, beetje 8 1/2 beetje Bunuel (zover ik daar van wat weet) Maar helaas de film is erg saai. Na 30 minuten dacht ik, nou hij neemt wel de tijd zijn personages te introduceren (Dat zijn 2 engelen die in Berlijn rondhangen) maar goed.. Er is dus helemaal geen plot, enkel poezie/filosofie (die je een beetje moet verstoppen anders krijg ik jeuk) Pas op het laatst komt de film wat op gang zodra (SPOILER..) een van de engelen mens is geworden en als een soort Dominee Gremdaat door de stad loopt. (Dan zie je even dat de film ook een komedie had moeten worden in een eerste versie)
(of dat beter zou zijn geweeest is weer wat anders)

Casino
Ook de misdaadepi lijken op elkaar. Sterker ik kreeg deja-vu's, misschien ooit een stukje op tv gezien toch. (Met Las Vegas dat instort, oud maakt plaats voor nieuw)
Het is altijd de Rise and Fall + vrouwonvriendelijkheid, haantjesgedrag en excessief geweld (drank, drugs)
Zat er dit keer meer in dan vergeleken met Goodfellas. Zal De Niro wel zijn. De dubbele voice-over is ook leuk. (Vreemd dat er dan ergens nog even 1 minuutje een derde opduikt)

Mooiste van Ghost Dog vind ik nog wel die 3 autoritten waar hij gewoon heel relaxed naar dub, freejazz en was het niet Killah Priest? luistert. Wat een koning van cool.

ja hij jat natuurlijk expres een auto met cd-speler :)
ik dacht ook even dat er een running gag was dat hij de cd eerst verkeerd om erin probeert te doen.. (en dan steeds op het laatst 'm omdraait.. maar dat hielden ze niet de hele tijd vol)
hoe dan ook de king of cool indeed :)

Mijmeren hoort bij films van Wim Wenders en als je daar tegen kunt is Der Himmel Uber Berlin een mooi, rustig verteld sprookje. Zijn meesterstuk Paris, Texas is nog trager.

ze maken er ook altijd toneelstukken van dat zegt genoeg wat mij betreft. (maar niettemin Paris, Texas zal gekeken worden, zo'n beroemde titel)

Harry Dean Stanton in topvorm. Hij mocht daarna zelfs in het cultureel verantwoorde praatprogramma van Adriaan van Dis bij de VPRO opdagen. Een beetje stroef interview, wat ik me er nog van kan herinneren.

Waarschijnlijk ten overvloede: Der Himmel über Berlin kreeg in 1988 een Amerikaanse remake als City of Angels (1998) met Nicolas Cage als engel. In deze versie was de engel wel zichtbaar. Heel flauw.

hoe heette die film met Ruffalo en Witherspoon, dat was nog eens een leuke engelen-film.. hmm. Just Like Heaven! :)

Jezus, die Ludo stormt lekker door zeg! Nu nog effe vido´s filmzine bekijken...

Himmel uber Berlin ga ik binnenkort weer eens doen. Ik vond het destijds wel aardig, maar kan me voorstellen dat ik inmiddels meer geduld heb. Kan me herinneren dat ik paris texas geweldig vond. Kan me ok herinneren dat ik amerikanischer freund niet kon uitzitten.

Heb de laatste drie weken 1 film gezien: Finding neverland. Geslaagde sentimentele draak.

Zomer in IJsland: mijn handen vriezen er zowat af...

perfecte zomer dus ;)

ik moet nog steeds uitvinden waar ik The Ballad of Jack and Rose van heb opgepikt.. Was jij dat Olaf? (Ik haat onopgeloste mysteries)

Welkom terug, Olaf.

Een film waar je in ieder geval niet naartoe hoeft is Evan Almight. Zie hier

Nee Ludo, ik was het niet, nog nooit van die film gehoord. En Vido, je blijft me af en toe verbazen met je vergaande onbevangenheid... Ik moet nog een week IJsland, dan een week in Utrecht met mijn nieuwe geliefde, en daarna zet ik misschien wel weer eens een film op. Een mooie romantische, met Meg Ryan :´)

oh dus die Brno zomerkampen hebben werkelijk nut ;)

Gummo
Dit is zo'n film waarmee de glijdende schaal eh verdergaat richting het moment dat je uit pure interesse Pig Holocaust gaat zitten kijken (of hoe heten dat)
maar goed Gummo is dus hilarisch en heeft het beste openingsliedje ever.. kukeeelooodidoooo. En ook de beste openingszin (althans niet voice-over) "there's a lump in your titty".
Pure White Trash Ellende. De bad-scene is ook classic. (met spaghetti)

Bin-Jip
De laatste van mijn VPRO-trofee.. had ik al 'ns gezien. De wending (vanaf gevangenis) blijft fascinerend. Eerst lijkt het niet te werken, maar dan blijkt het juist een heel mooie zet.

Take the Money and Run
Woody Woensdag. Ofzo. Dit is een van zijn vroege komedies. Gelukkig zit er een tikkeltje romantiek in, dat maakt het altijd aandoenlijker. Beetje hit & miss, de pseudo-docu stijl heeft ie wel 'ns beter gedaan (later) Maar de chaingang-scenes en ultieme arrestatie-scene zijn lollig.

Take the Money and Run - Woody Allen als cellist in de fanfare blijft hilarisch. Een van de beste quotes, wanneer de kruimeldief zijn toekomstige vrouw voor het eerst ontmoet: After fifteen minutes I wanted to marry her, and after half an hour I completely gave up the idea of stealing her purse.

oh ja haha :)

als Woody cello speelt (kattengejank) vroeg ik me af of het heel misschien een beroemd avant-garde stuk was. Zal wel niet, maar was ook leuk geweest als meta-grap.

Ik heb ’s een verhaal gehoord over een cellist die een heel moeilijke moderne compositie moest uitvoeren waarbij hij de cello over de strijkstok moest halen in plaats van andersom. Dit bleek zo’n onmogelijke opgave dat hij halverwege de uitvoering van het stuk het instrument met een woeste, vernietigende beweging van zich afsmeet en kwaad van het podium afliep. Het aanwezige publiek dacht dat dit gebaar onderdeel uitmaakte van de partituur en gaf de cellist een staande ovatie. Het had een scène uit een vroege film van Woody Allen kunnen zijn.

doet me denken aan een gitaarleraar die ik ooit had (was nog heel jong) die tijdens die periode examen aan het conservatorium deed.. welnu, het stuk waarmee hij examen deed bestond onder andere uit het bekloppen (!!) van zijn gitaar (op allerlei verschillende plaatsen) en andere fratsen..

jaja de avant-garde. :)

Avant garde? Da's inmiddels toch gewoon retro.

Gummo = briljant, maar doet me ook weer denken aan het onderschatte Belly van Hype Williams waar DMX zijn homies uitnodigt in zijn patserige huis, met afstandsbediening zijn home cinema aanzet en pontificaal Gummo gaat zitten kijken. :)

nog leuker was die scene in Cribs geweest. 4 real :D

Frantic
EXTREEM fascinerende film.. en wel hierom.. eerste uur is geniaal, Morricone doet een Blade Runner Vangelisje waarschijnlijk geinspireerd door Harrison Ford die zijn gebruikelijke koele (coole?) zelf is.. Hij is in Parijs voor een conferentie als Amerikaanse dokter.. en binnen no-time is zijn vrouw pleite..Jep paranoia! De sfeer zit er goed in.. en dan neem ik halverwege een korte pauze voor versnaperingen.. Klik verder. en de film verandert van het ene op het andere moment in een dramatisch slechte b-film. Het object waar de film om draait blijkt ongelofelijk afgezaagd (iets nucleairs, inclusief dat teken er vet op gedrukt zodat het maar duidelijk is) de slechteriken blijken Arabieren (GAAP) en het allerergste de tot dan toe vrij hulpeloze personages gaan zich als helden gedragen.. Tijdens achtervolgingen met slechteriken obscene gebaren maken enzo.. En natuurlijk aan het eind Saves Ford The Day! Au.. Doodzonde.

Immortal Beloved
hey die stem.. die klinkt erg Neder-Engels.. en jahoor we krijgen beeld en het is Jeroen Krabbe! Diens Nederlandse accent is overigens niet zo erg als Johanna ter Steege, die later nog verschijnt.. maar goed misschien moet je je daar niet aan ergeren. Natuurlijk moet er met Amadeus vergeleken worden.. Beethoven is een meer typische muzikant (namelijk norse eikel die nergens rekening mee houdt) Qua film is Amadeus stukken beter, vooral omdat daar het gegeven wat het plot eh gaande houdt veel interessanter is. (Namelijk jaloezie, tegenover in dit geval de zoektocht naar Ludwig's geheime liefde, waarvan de uitkomst overigens ruim voor het einde al wel door mijn hoofd was geschoten)
En god was is Ode To Joy cheesy eigenlijk.

Scarface
(Howard Hawkes versie)
Nooit gerealiseerd dat die versie van De Palma werkelijk heel veel op het origineel lijkt. Enkel het einde lijkt me wat harder (wat betreft zus.. als ik 't me goed herinner, misschien is het toch nog identiek)
Deze versie is kort en (misschien) daardoor wat fragmentarischer. Maar zeer zeker enerverend en het comic relief karakter (een man met hoedje en snor die voor Tony's secretary mag spelen (wat niet lukt) = geniaal.

Driving Lessons
Harold and Maude in Engeland met Sufjan in de rol van Cat! Oh en Ben Folds doet ook nog mee, kenners kunnen raden welk recent nummer dat is. Eh moet je wel eerst de setting weten.. dat roodharige vriendje van Harry Potter leeft met zijn pa een priester en ma een godsdienstfanaticus/neurotische moeder (Laura Linney die daar een uitermate geschikte kop voor heeft) (dit was de hint) in een dorpje ofzo.. Hij is natuurlijk ongelukkig en probeert als nerd het knapste meisje te versieren met poezie (de tragiek van de nerds dat ze net als de hippe jongens ook gewoon op de knapste meisjes vallen.. ;) )
Maar goed.. Het word zomervakantie, tijd voor een baantje.. Bij een oude Engelse constant scheldende actrice. Jahoor dat wordt een heel avontuur waarin onder andere een schattig Schotse meisje (nou ja 25 ofzo) opduikt die Pink Moon van Nick Drake draait terwijl ze 17-jarige jongetjes die ze een uurtje kent ontmaagd. :D
Maar goed de film heeft wel wat teveel flauwe momenten en is verder zeer voorspelbaar.

Pan's Labyrinth
El capitano is de beste slechterik in tijden, de fascistische übermensch in optima forma. Die scene met die fles... brr. Hij draagt ook wel de film, want het oorlogsverhaal is een beetje schetsmatig, het fantastische gedeelte weer wat te Lord of the Rings. Haalt het niet bij Cronos dus.

A Scanner Darkly
Junkies worden paranoïde van drugs, maar ze worden ook echt constant gevolgd. Een van hen is zelfs een undercoveragent die zichzelf moet observeren. Genoeg stof voor cynische grappen, die met name door Robert Downey Jr. met verve worden vertolkt, en rare Möbius-banden. Dit alles in overgetrokken film voor extra vervreemdend effect. Oh ja, en het gaat ook nog over dat je of een modelgezinnetje kan zijn, maar dat dat saai is, of lekker losbandig kan leven met veel drugs met je vrienden, wat spannender is, maar ook nogal ongezond, lichamelijk en geestelijk. Eigenlijk gewoon een heel erg goede film dus. Ook eindelijk weer eens sci-fi waar de techniek werkelijk in dienst staat van het verhaal en geen excuus is voor iets wat zich net zo goed in het hier en nu zou kunnen afspelen, maar dan zonder de killer-robots en flitsende ruimteschepen.

Keanu Reeves werkt ook ineens een stuk beter als ie in achter een animatie schuilgaat! ;)

Het helpt vooral dat de rol voorschrijft dat hij volkomen verdwaasd moet rondlopen. Wat dat betreft is het perfecte casting.

LOL.

in het tamelijk bizarre River's Edge was ie ook wel ok.

Ludo heeft het probleem van Frantic weer 's kort en bondig samengevat. Een ander veelbesproken probleem is de casting van de niet zo bijster sterke Emmanuelle Seigner. Zij kreeg de rol waarschijnlijk voornamelijk omdat ze met Polanksi was getrouwd.

De week stond bij mij voornamelijk in het teken van noir, noir en noir

ah ik raak steeds achter op Vido's log, z.s.m maar weer eens bijlezen.

Save the Green Planet
misschien iets voor Azie fan Olaf. De Koreaanse Mars Attacks. Een verknipte jongen denkt dat een of andere hoge pief een alien is.. Kidnapt hem en begint 'm te martelen.. Hij blijkt dat al vaker te hebben gedaan. Ondertussen zijn 2 agenten bezig met de zaak.. En eh hm, nou ja het is dus een parodie dus er is bizar geweld, knotsgekke montages, geflipte personages en het enigzins voorspelbare (maar toch best hilarische) einde.

Ask The Dust
ah de machinaties van Hollywood. WAAROM Colin Farrell als Arturo Bandini. :( :( Een absurde keuze van de casting director die alleen maar kan worden verklaard omdat de producers waarschijnlijk een "name" wilden.. Want.. Arturo Bandini het Italiaanse schoffie is in de roman een jaar of 18, hooguit 20.. Bovendien is het een bildungsroman, het is een onervaren jongen (op alle gebieden) en dan is daar Colin, de masculiene spierbundel die niets van vrouwen weet?!?! Daar zit je dan als regisseur, je script is goed (kan niet missen met die vlotte boeken van Fante) en dan komen ze aan met zo'n.. ok het punt is duidelijk. (Selma Hayek als de drugsverslaafde neurotische serveerster is ook al geen goed idee, wegens teveel seksbom, in fact heel Bunker Hill ziet er te glamoureus uit)
Zwaar teleurstellend dus.

Melinda and Melinda
Heeft ook raakvlakken met die Hollywood-mechanismen. Maar is uiteindelijk een weinig boeiende Woody-raamvertelling. Een groepje mensen zit in een restaurant, een persoon gooit een anekdote op tafel en de 2 aanwezige schrijvers belanden in een discussie over of dit nu een komedie of een tragedie oplevert. (Die we beiden zien worden uitgebeeld) De komedie heeft Will Ferrell in de rol van Woody. Hij doet een aardige imitatie. Curieus genoeg is dat het enige sympathieke personage, verder een hoop zeer vervelende mutsen en andere onlui.

Van de drie genoemde films is Save The Green Planet inderdaad de winnaar, al moet je wel Koreaan zijn om alle grappen over en verwijzingen naar het moderne Zuid-Korea te kunnen begrijpen. Mij ontging het een en ander, maar dat mocht de pret niet drukken

de verwijzingen naar Space Odyssee waren in elk geval NIET te missen. :)

Niks mis met Melinda & Melinda! Uit die periode de meest genietbare Allen. En het gegeven is leuk. Maak van dezelfde storyline zowel een komedie als een tragedie en laat die door elkaar lopen. Het gegeven wordt pas echt leuk als blijkt dat komedie en tragedie steeds meer op elkaar gaan lijken en uiteindelijk het verschil niet meer te zien is. Geen meesterwerk, maar een geslaagd experiment.

Goed, ik heb werkelijk geen reet gezien. Ja, Reality bites met vriendin op de bank. Vind het een genietbare film die op zeer toegankelijke wijze iets echts probeert te zeggen. Beetje Breakfast club voor twintigers. Af en toe een paar zinnen die ik toch ECHT geschrapt had, maar goed, genietbaar....