Age Ain't Nuthin' But A Number?

Message Bookmarked
Bookmark Removed
Not all messages are displayed: show all messages (95 of them)
Ik vind over het algemeen niet dat mensen die hun school wél hebben afgemaakt iets boeienders te melden hebben hoor. Die hebben hoogstens wat meer ideeen van anderen om na te brabbelen. Popmusici kúnnen interessant zijn omdat ze een leven leiden dat afwijkt van het gemiddelde: een mate van beroemdheid, de wereld rondreizen, de grote druk die op ze ligt, vaak drugs, drank etc, door de passie/het toeval/de domheid waardoor ze popmuzikant zijn geworden, en vooral omdat het fascinerend is om achter het gordijn van het podium te kunnen kijken. Helaas zijn interviews door mediatrainingen, verboden vragen, persconferenties én luie journalisten onderdeel geworden van de wereld vóór dat gordijn, van de showbiz-illusie.

@ steeds terugkerende vragen: Ivo Niehe is de koning! "Er was een grappig verhaal met een struisvogel, geloof ik?" Waarop de ondervraagde dat voor de tiende keer vertelt. "Uw zoontje zei eens iets interessants, meen ik me te herinneren? Iets over films? Waardoor u op een idee kwam?"

centralscrutinizers, Monday, 6 September 2004 08:29 (nineteen years ago) link

Wat ik zo irritant vind de laatste tijd is dat iedereen steeds dezelfde vragen stelt (...), gewoon om het ook maar eens te hebben gevraagd, als een soort verplichting

En dat iedereen, ook als een soort verplichting, steeds dezelfde artiesten interviewt. Als je met tien collega's op een persdag mag komen opdraven dan moet je wel een Buitengewoon Geniaal Schrijver zijn wil je dan nog iets toe kunnen voegen. Blijf dan gewoon lekker thuis, schrijf een essay over de band. Of bel een andere band op.

(Niet meteen allemaal gaan happen dat deze reactie niets toevoegt aan wat ik een week terug zie in de Opscene-discussie ;) )

Martijn Grooten (martijng), Monday, 6 September 2004 08:56 (nineteen years ago) link

Ik vind over het algemeen niet dat mensen die hun school wél hebben afgemaakt iets boeienders te melden hebben hoor. Die hebben hoogstens wat meer ideeen van anderen om na te brabbelen.

Wat dus meteen al boeiender is. Ideeën van anderen zijn altijd beter dan géén ideeën. (En beter dan eigen ideeen, want die ken ik al).

Popmusici kúnnen interessant zijn omdat ze een leven leiden dat afwijkt van het gemiddelde: een mate van beroemdheid, de wereld rondreizen, de grote druk die op ze ligt, vaak drugs, drank etc, door de passie/het toeval/de domheid waardoor ze popmuzikant zijn geworden, en vooral omdat het fascinerend is om achter het gordijn van het podium te kunnen kijken.

Dat waren die 13-in-een-dozijnverhalen waar ik op doelde.

Vasquesz, Monday, 6 September 2004 09:17 (nineteen years ago) link

Wat dus meteen al boeiender is. Ideeën van anderen zijn altijd beter dan géén ideeën. (En beter dan eigen ideeen, want die ken ik al).
iedereen heeft ideeen over de wereld om hem/haar heen. daar heeft opleiding niets mee te maken. een opleiding betekent doorgaans dat iemand zich meer bewust is van het feit dat er ideeen over de wereld mogelijk zijn. dat maakt die ideeen niet interessanter dan die van een laag opgeleid iemand vertelt hoe het allemaal in elkaar zit, of niet natuurlijk. als een inwonerster van - ik noem naam een wijk hoor, pin me er niet op vast - Tarwewijk in Rotterdam vertelt over haar problemen om de snelheid van verandering in haar stad bij te houden, hoe ze de problemen van die ontstaat neerlegt bij andere groeperingen en ze verzucht hoe het er over tien jaar zal uitzien dan is onnoemelijk interessant. ik durf zelfs te stellen dat het een interessanter stuk oplevert dan een interview met een of andere hoge ambtenaar bij de gemeente of professor urbane problematiek aan de Erasmus.

[theo], Monday, 6 September 2004 09:25 (nineteen years ago) link

waar ik wel benieuwd naar ben; phoners, hoe lang duren die over het algemeen? Ik kan me niet voorstellen dat je 2 uur met een artiest aan de telefoon hangt, ik niet iig.

Rizz (Rizz), Monday, 6 September 2004 09:50 (nineteen years ago) link

@ Vasquez: dat is toch de schoonheid van de popwereld? De spanning tussen droom en werkelijkheid? De nobody die alleen op het podium een ster is? De loser die winner wordt en alleen maar verder van huis raakt? De bedrieger die op het podium zijn rol neerzet, de tragische held die in zijn eigen act is gaan geloven... ik vind dat prachtige thema's hoor. Dat er lamme stukjes over geschreven zijn, doet daaraan voor mij niet af.

centralscrutinizer, Monday, 6 September 2004 10:20 (nineteen years ago) link

Eh, Theo: ik had het over popbandjes hoor. Ik weet niet hoeveel Tarwewijkersters of Erasmusprofessoren er in bandjes spelen, maar je stelling lijkt me moeilijk te verifieren.

Natuurlijk kan iemand zonder opleiding best interessante ideeen hebben, maar mensen mét opleiding kunnen ze meestal beter verwoorden.

Al zijn de opleidingen van sommige mensen weer zo hoog, dat hun begrip van zinsstructuur ver boven de mijne uitstijgt - en dan gaat het dus ook mis. Case in point: dat maakt die ideeen niet interessanter dan die van een laag opgeleid iemand vertelt hoe het allemaal in elkaar zit, of niet natuurlijk

@cs: ja, dat zijn mooie thema's. Maar bij de meeste artiesten is toch niet meer te halen dan "nou ja, we konden niks anders" of "nou ja, dit vonden we leuker dan de kunstacademie".

Vasquesz, Monday, 6 September 2004 10:37 (nineteen years ago) link

Vasquesz, ben jij soms jong/naief genoeg om nog niet teleurgesteld te zijn in de resultaten van je eigen academische opleiding? :-)

cenralscrutinizer, Monday, 6 September 2004 10:45 (nineteen years ago) link

ben het niet met je eens Vasquesz. het is nu juist de kracht van de interviewer om ideeen bij iemand naar boven te halen. mensen met een studie achter de kiezen zijn zich daarbij veel meer bewust van wat ze zeggen. de leukste interviews die ik zelf gedaan heb waren met Wattie van The Exploited en met DJ Pavo.
die eerste gedroeg zich echt 'working class' en was prachtig uit te vragen over allerlei zaken juist omdat ie zich niet bewust was van wat ie allemaal zei. Pavo hetzelfde verhaal, al liep dat achteraf niet zo goed af. de beste jongen - man eigenlijk want al in de dertig - eiste een rectificatie. is niet gebeurd overigens.

[theo], Monday, 6 September 2004 10:58 (nineteen years ago) link

Goddammit, zit nou eens niet zo op dat 'opleidingsniveau'-deel uit mijn betoog door te harken, stelletje egalitaire oud-communistische middenschool-voorstanders. ;-)
Het ging er mij om dat muzikanten meestal niks interessants te vertellen hebben. Niks wat ik interessant vind, in elk geval. Dat geeft niks, dat geldt namelijk voor 99,999% van de wereldbevolking, maar om de een of andere reden staan er (twee)wekelijks of maandelijks weer een heleboel blaadjes in de tijdschriftenrekken met dit nietszeggende gekeutel.

Dat is dus mijn grootste probleem met het pop-interview: ik vind het onderwerp niet interessant. En zelfs bij bandjes waar een leuk verhaal achter zit, lees ik daar liever een essay over dan een vraaggesprek. Sue me.

Vasquesz, Monday, 6 September 2004 11:07 (nineteen years ago) link

See you in court!

centralscrutinizer, Monday, 6 September 2004 11:09 (nineteen years ago) link

oke, das duidelijk. voor een deel ben ik het met je eens Vasquesz. alleen wat betreft dat Essay niet dan. een combinatie van Essay en interview, dat is andere koek.

[theo], Monday, 6 September 2004 11:09 (nineteen years ago) link

En om er toch nog even op terug te komen:

Vasquesz, ben jij soms jong/naief genoeg om nog niet teleurgesteld te zijn in de resultaten van je eigen academische opleiding? :-)

Nee, ik ben oud en cynisch.
Bovendien: ik geef onderwijs aan eerste- en tweedejaarsstudenten.*
Ik weet echt wel dat opleiding niet 1-op-1 loopt met interessante ideeën. Maar daar ging het dus niet om.

*vervang naar eigen inzicht 'bovendien' in deze zin door 'want' of 'desondanks' :-)

Vasquesz, Monday, 6 September 2004 11:39 (nineteen years ago) link

Ik begrijp Vasquez zijn punt wel moet ik zeggen. Ik heb ook zelden een interview uit met de gedachte dat er messcherpe vragen werden gesteld en messcherpe antwoorden werden gegeven. Heb zelden het gevoel dat een band vanuit een onverwachte hoek wordt belicht. Alle interviews met GEM van het afgelopen half jaar zijn hetzelfde. Eigenlijk zijn interviews alleen leuk als er mensen kwaad worden (Nickelback in Oor) of zichzelf te kakken zetten (Lenny Kravitz in Oor). En als Robert Pollard vertelt wat hij zelf zijn beste liedjes vindt.

Olaf K., Tuesday, 7 September 2004 09:53 (nineteen years ago) link

Misschien dat Olaf en Vas een te hoge verwachting hebben van het popinterview - 't is meer achtergrondersteuningsinformatie over mensen die fijne (of minder fijne) plaatjes hebben gemaakt, een kijkje in de keuken, soms een kijkje in de psyche. Every now & then moet je een keer lachen om die malle artiest, denk je: verdomd, hij/zij ook?, word je gegrepen door een verhaal, raak je onder de indruk van inzet/wording/kijk op het leven, of denk je: gdvrr, een bandje beginnen, dat lijkt mij ook wel wat. Meer moet dat niet zijn. Een hele enkele keer tref je een artiest die boven zichzelf uitstijgt, een werkelijk interessante kijk/theorie heeft. Zoals er een enkele keer een plaat voorbij komt die levensveranderend is, of toch op zijn minst een speciaal plekje in je hart verovert.

Guuz@work, Tuesday, 7 September 2004 15:04 (nineteen years ago) link


You must be logged in to post. Please either login here, or if you are not registered, you may register here.