Het schaduwkabinet: week 27 - 2018

Italië heeft gedreigd de migratietop te torpederen. Nou nou. Een stuk kalmer aan doen wij het, zij het met voltreffers, in onze lijstjes uit het:

SCHADUWKABINET

We luisterden naar: Ana Dall’Ara-Majek, Ian Hawgood + Danny Norbury/ Ian Hawgood + Giulio Aldinucci en RDTK.

Hmm, doordat het nu https is werkt de gewoonlijke link niet, geen idee waarom....

https://subjectivisten.nl/het-schaduwkabinet-week-27-2018/

nieuwe Oneohtrix Point Never is erg lekker, poppy zelfs. De man blijft variëren.

https://www.youtube.com/watch?v=qMQJF-7Y2h0

Een heel goed idee was ook de samenwerking van Laura Marling met een knakker van Tunng. In hun eigen hoedanigheid moet ik er weinig van hebben, tis altijd net-niet. Maar samen hebben ze een heel fijn plaatje gemaakt. Onder de vrij stomme bandnaam Lump, dat dan weer wel.

https://www.youtube.com/watch?v=1PNuubG_6CM&index=1&list=PLZqsyBiYZFQ3_FWFe-KRwLckHNV1952FK

The Orb - No Sounds Are Out Of Bounds
Yer Orb moet toch ook gepensioneerde leeftijd naderen. Al jaren uitstekend bezig maar na hun laatste ambientmeesterwerkje COW / Chill Out World! wilde Patterson het wat breder aanpakken met veel samenwerkingen. Oeh altijd uitkijken. Toch gaat het grotendeels goed in Huize Blow Zacht. Jah Wobble en Youth terug, Roger Eno brengt zijn superchille pianospel en er is wat zang. De twee liedjes/liedjes zijn niet al te best. Maar gelukkig is een daarvan de opener dus die kun je mooi overslaan. Voor de rest opperbeste slo-mo techno in peak jaren '90 stijl. Daar tussenin verdampt het weer lekker op zo'n "huh waar luisterde ik net ook alweer naar" manier, mooie samplevondsten en...'Ununited States' mensen, het beste in zijn soort sinds Boards of Canada's 'Olson'.