Het schaduwkabinet: week 37 - 2018

Soms moet je hard zijn! Of je nu met een Struikelblok, een Yo-Yo Mark Harbers dan wel de hoofd Pruttelbaas te maken hebt. Hier gewoon weer heel duidelijk en keihard onze lijstjes uit het:

https://subjectivisten.nl/het-schaduwkabinet-week-37-2018/

We luisterden naar: The Antler King, Brigan, The Chills, Sarah Davachi, Arve Henriksen, The Legendary Pink Dots, Less Bells, Low, Pausal, François de Roubaix, Paul Simon, Už Jsme Doma/ Various Artists: Létající Peřina, Vlimmer, We Were Promised Jetpacks en Various Artists: Antologie Moravské Lidové Hubdy 8.

Net als Slayer, maar dat terzijde.

lol!

mooie hoes ook van Simon, stepping back into the blue (shadows)

https://ring.cdandlp.com/gmsi/photo_grande/114726787.jpg
Ik vond deze in de kringloop voor 1 euro. beste find van de laatste paar maanden (in die context dan). Meende door de albumtitel (Revival) en de vele songtitels met 'dub', met een soort remix-versie van Documents van doen te hebben, maar dit is wel degelijk het reguliere, spetterend goede, en nog altijd spartelverse klinkende 2e album!

Vette plaat.

De derde is ook prima.

De eerste van Postman (solo) ook, daarna wordt het mij wat té poppy. En ik heb laatst Maikal X (Shy Rock) solo voor weinig gekocht. Prima reggae.

https://www.youtube.com/watch?v=P7OESPcBTa8

Zit nou Mac Millers Swimming te luisteren, best een prettig album.

A propos Ariana Grande (al begreep ik dat die inmiddels uit elkaar waren): Sweetener is nice too.

ah lekker nummerke ja (Maikal)

gheh Green jaren terug óók al uit de kringloop opgepikt. Arme Postmen/Man.

Nu Documents nog. (maar die houdt iedereen zeker)

Hij doet zeker alleen maar achter de schermen tegenwoordig. Bij de derde zit een dvd met een documentaire, waar je hem in de studio aan het werk ziet. Echt een producer die die rappers op de lettergreep corrigeert. Je hoort het aan z'n werk wel af vind ik.

valt nog mee dat ie een paar platen heeft weten te maken, met een dermate perfectionistische instelling. :-)

Beetje afgeleid door het amusante The Good Place op Netflix dat seizoen 1 eindigt met een fijne Sarte/Philip K Dick twist. Maar goed toch nog tijd voor:

ショート・ピース
Een verzameling van vier korte anime met onder andere werk van Katsuhiro Otomo die zijn gebruikelijke onderwerpen negeert en een verfijnd historisch verhaal vertelt, technisch heel mooi gedaan. Verder wat typische Japanse thematiek met geesten in huizen, bezielde natuur en vechten met robots in een post-apocalyptische stad (mooi detail van Fuji waar rook uit komt). Qua verhaal is het allemaal schetsmatig maar het zijn wel werelden die je makkelijk opzuigen dankzij al het vooruitstrevende animatiewerk. Hele mooie, korte (te korte) introductie van Koji Morimoto, een vleugje 90s videoclip inclusief bijhorende muziek.

haha, er heerst iets... ik ga snel even copy/pasten.

haha. :D

Everlast/Yung Nnelg @ Breda Barst
Oude helden, nieuwe helden. Everlast speelt een typisch Amerikaanse show, professioneel en correct naar het publiek, en tussendoor als de mic uit is mopperen op de soundman. Zijn midtempo hiphopblues-deuntjes worden in zo'n setting al snel eenvormig. Everlast zelf (en het publiek) krijgt er pas plezier in met een echt countrynummer. 'Snoop asked me to write a country tune, so I did, and if you don't know his version, go home and YouTube that shit.' De begeleidingsband ontbeert letterlijk en figuurlijk een bassist. Die had nét dat beetje x-factor kunnen geven. De toetsenist daarentegen... speelt zelfs een solo door een solo van Everlast heen. Ha! De man zelf is overigens wel prima bij stem, in een hallucinant momentje zingt hij 3 seconden 'clean'. Zelfs dat kan ie.
Meteen daarna door naar Yung Nnelg, en dan weet je wat er onder de Jeugd van Tegenwoordig wél leeft. Instasluts zingen alles mee. Jajaja. Ik voelde me oud. Elk voordeel heb zijn nadeel. Yung zelf is een fijne entertainer, een mengelmoest van 'slang' en een soort absurdistisch cabaret ('dames en heren'! en als ie en foutje maakt 'excuses'). Postmoderne ironie equals swag.

Aphex Twin - Collapse E.P.
http://i68.tinypic.com/213i54w.jpg

Daar laat ik het even bij.

Yung Nnelg komt cleaner dan je afwas. <3

Noname's album Room 25 is er en ik snap niet waarom ze er niet wat meer van speelde in de Melkweg een paar weken terug. Was met drie kwartier wel erg kort. Wel zag een je een veel zelfverzekerder Noname die het bandgeluid van live verder naar de plaat heeft vertaald. Nog geen Shadow Man-achtige hit ontdekt maar wel heel fijn. Vooral die old school strings, I didn't see them coming.

Also on heavy rotation 6lack, wiens vorige album ik ook nog maar net ken. Lekker smoothe, bijna ambient, trap meets r'n'b waar 6lack heerlijk overheen rapzingt.

Ook die laatste van Mac Miller eens gecheckt, not bad, not bad. R.I.P.