Filmforum

Oh, en:

300
…

LOL, maar kom op: wat vond je daar nou van?

Pure fantasy, en daar hou ik niet zo van, maar door er 'Perzen' en 'Grieken' aan te hangen toch een soort cryptopolitiek statement maken met gegarandeerd een paar Grieken en voor Perzen die daar (niet geheel ten onrechte) problemen mee hebben.

… en vooral Perzen …

Een guilty pleasure, als je er voor in de stemming bent.
Maar de film is wel zo bombastisch (in werkelijk ieder shot)en daardoor erg ridicuul dat je er wel heel erg voor in de stemming moet zijn.

Alle trucage ten spijt zag ik er toch het groene scherm er doorheen zeg maar. En dan dan zie je een stel volwassen kerels in een troosteloze studio een Manowar fantasietje uitspelen. :)

Manowar, daar moest ik ook al aan denken. :) Die schreeuwende Leonidas, zo erg (maar ook wel met een hoog meme-gehalte).

ik leid snel de aandacht af van de slechtste film ooit met

http://www.cyberpunkreview.com/images/strangedays01.jpg

kennelijk geen love voor dat cyberpunk-baksel hier :D

Da's iets met … Days toch? Met Fiennes en een mooie dame?

Die vond ik vermakelijker dan 300.

Leonídas, zeg maar de Geert van de Grieken.

En die vrouw van hem, zo knetterirritant (van Leonidas, van Geert ken ik niet).

Strange Days ken ik natuurlijk wel. Eerste helft vond ik te gek destijds. Daarna werd het me iets te bombastisch met dat vuurwerk en die Rodney King taferelen. Geen idee meer waar het heen ging enzo.

de mooie dame was Bassett of Juliette Lewis (ik snap eindelijk waarom popjourno's nu nog om een interviewtje met haar in de rij staan)

verder wat OMC zegt (maar als gesignaleerd, het is een standaard patroon)

Bassett, Lewis vind ik een beetje eng.

@Ludo: De serie "Wild Palms" wel eens gezien?
Ook een fijn stukje Cyber-noir waarvan Bigelow een aflevering regisseerde voor ze "Strange Days" deed.
(Waarschijnlijk kreeg ze daardoor de smaak te pakken?)

nee, ik heb een (volslagen onterechte) blinde vlek voor series. (Tenzij Merry Pierce ze samplet zoals Twin Peaks)

Oliver Stone hielp ook mee (al Youtube surfend)

https://www.youtube.com/watch?v=ZhTtaS3QFmU

http://fast.mediamatic.nl/f/tqgr/image/183/213946-620-414.jpg

(er waren nsfw-ere plaatjes te kiezen)

Ruud van Hemert RIP

The Thin Blue Line (Errol Morris, 1988) en Mr. Death: The Rise and Fall of Fred A. Leuchter (Errol Morris, 1999)

De laatste had ik al eens gezien en ik was weer gefascineerd.
Destijds was ik vooral zeer geschokt door zijn idiote quasi-wetenschappelijk onderzoek naar resten van cyanide in Auschwitz en zijn conclusie dat er geen mensen vergast zijn, tegelijkertijd voelde ik diepe mededogen met de man.
Ook dit keer zat ik met kromme tenen naar zijn 'expeditie' in Auschwitz te kijken.
Het idee alleen al, vraagtekens stellen bij het systematisch vernietigen van miljoenen joden, dat kan niet, dat is ongehoord, dat is bijna als het ontkennen van de holocaust en dat grenst praktisch aan antisemitisme, nietwaar?
Toch ben ik na het kijken van de docu wat draadjes gaan lezen op het IMDB-forum, ik wilde 'gerust gesteld' worden en nog eens eindeloos alle bewijzen aangereikt krijgen dat de vergassing werkelijk in Auschwitz heeft plaatsgevonden.

Dat zou niet moeilijk zijn, want ieder alternatief geluid, een ontkennen van de vergassing en het opnemen voor Fred A. Leuchters onderzoek zou toch zijn gecensureerd, weg-gemodereerd zijn door de forum-moderator, toch?
Is het ook niet strafbaar, het ontkennen van de holocaust?
Het was precies omgekeerd, er was een forum-poster die niet van opgeven wist en als enige in de discussie weloverwogen zijn standpunten ter verdediging van Leuchter opschreef waar anderen, die reageerden op dit bespottelijk revisionisme begonnen te schelden, veel van deze berichten waren door de moderator verwijderd.
In dit draadje werd melding gemaakt van een docu van een jonge Joodse revisionist David Cole in Auschwitz waarin hij vragen met betrekking tot de vergassing stelt.

Ik weet niet wat ik moet geloven, ik ontken de holocaust zeer zeker niet, maar tegelijkertijd kan ik de vragen en twijfels die het verslag van David Cole oproepen niet wegnemen.
In The Rise and Fall of Fred A. Leuchter Jr. nam ik als vanzelfsprekend het onderzoek van Leuchter niet serieus, de man had er niet voor geleerd en het niet aantreffen van cyanide in de gaskamer werd voor mij afdoende beantwoord door de chemicus Jams Roth tegen het einde van de docu.
Maar David Cole stelt dat in de gebouwen waar Zyklon B werd gebruikt ter ontluizing Leuchter wel een grote aanwezigheid cyanide aantrof, een bevinding die in de docu The Rise and Fall of Fred A. Leuchter Jr. door niemand wordt genoemd (of heb ik niet goed opgelet?)

Ik weet niet hoe gevoelig dit onderwerp ligt op dit forum, ik besef dat het hebben van twijfels bij de waarachtigheid van een van de grootste misdaden uit de 20e eeuw verwerpelijk en bespottelijk is en dat dit in de praktijk voornamelijk is voorbehouden aan antisemieten, neo-nazis en andere bedenkelijke groeperingen die er voornamelijk onverdraagzame ideeën op na houden.
Maar bekijk dit verslag van David Cole eens onbevooroordeeld (wat natuurlijk iedereen als eens gezien heeft en mijn betoog hier nog potsierlijker maakt dan het al is...) en oordeel zelf.

http://video.google.com/videoplay?docid=976870941610001004
http://video.google.nl/videoplay?docid=-441640420550012012

Het wordt altijd gekaapt om de Nazi's vrij te pleiten natuurlijk, er zijn genoeg oorlogsmisdaden en genoeg anti-semitische feiten om met walging vervuld te raken. Net als de Armeense genocide die ik net in Aghet heb langs zien komen. Er lijken daar wel bewijzen te zijn voor een anti-christelijk plan maar hoe je het ook wendt of keert: het eindresultaat is sowieso te gruwelijk voor woorden. En de categorisering en isolatie van mensen naar 'type' of 'ras', of het nu joden, christenen, zigeuners, palestijnen, homo's of wat dan ook zijn, dat druist altijd tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel in. De verhalen over deportaties en andere oorlogsgruwelen raken me altijd emotioneel en ik wind me oprecht op over alle vormen van racisme, of het nu tegen de moslims of de Grieken is. Of het nu anti-semitische tendensen onder jonge Marokkanen of kolonisten die hun 'rechten' opeisen over de ruggen van anderen.

Maar ik ben voor vrijheid van meningsuiting, zelfs als die mening bullshit is. En ik kan niet zeggen dat Cole's vraagtekens in die categorie vallen. Bovendien zijn de antwoorden op z'n minst vreemd en contradictoir. Als het zo'n voldongen feit is moet je de revisionisten toch makkelijker en duidelijker kunnen weerspreken?

Is die 6 miljoen zoals we die altijd horen nu na de bijstelling van 4 miljoen in 1989?

En het is toch akelig dat je huiverig bent (ik wel iig) op een forum bedenkingen hierover te typen op een forum, misschien wordt je nog niet gelijk vervolgd, maar het is een can of worms die sommige mensen elke redelijkheid en beschaving ontneemt. :/

Ja ik heb me 10 keer bedacht of ik het wel zou posten. Zelf heb ik sowieso een ingebakken neiging om iedere relativering of vraagtekens ten opzichte van de holocaust te negeren en niet te willen horen, niet alleen omdat het altijd foute mensen (neo-nazi's e.d.) zijn die deze beweringen doen maar bovenal omdat de holocaust tot het collectieve geheugen behoort, ook bij mensen die geen Jood zijn en nooit de oorlog hebben meegemaakt, de holocaust is een feit.
Deze docu van David Cohen heeft deze overtuiging niet doen wankelen, maar doet mij wel twijfelen aan de schaal van slachtoffers. Het helpt ook mee dat Cohen geen enkel belang heeft om zijn vraagtekens te stellen, hij komt mij volledig oprecht over, wat natuurlijk geen bewijs is van zijn gelijk...

Ik ben in z'n algemeenheid voor vraagtekens en als je me vraagt zonder 'sociaal wenselijke' beperkingen te redeneren dan staat Cole helemaal in zijn recht. Ik wil de trauma's van de betrokkenen absoluut niet bagatelliseren maar een collectief geheugen is alles behalve feilloos (ben eerder geneigd te denken juist niet om heel eerlijk te zijn).

Net als Gideon Levy helemaal gelijk heeft met zijn Nazi-jacht (nu 3 afleveringen geweest), want dat deugt ook van geen kant. Genoeg (of veel te veel) misdaden zijn er wél gepleegd en dat die mannen als Faber uiteindelijk vrijuit gegaan zijn door wazige spelletjes en belangen is ook niet te verkroppen.

goh wist helemaal niet dat Morris over zo'n gevoelig onderwerp een docu had gemaakt, dat ie daarna niet is doodgezwegen, met pek en veren van alle schermen gejaagd. (Of is dat gebeurd en heb ik 't gemist)

verder geloof ik niet dat ik erover na wil denken, ik sluit niet uit dat 'ze' (dat lijkt al weer eem foute opmerking, al kan het ook gewoon op de geallieerden slaan) de nummers wat hebben aangedikt, maar niet van dien aard dat we met geschiedsvervalsing van doen zullen hebben.

(oh ik verwarde Morris hier met Cole, zie je daar begint 't al)

Of de gaskamers nu wel of niet gebruikt zijn voor het doden van Joden en of de cijfers nu wel of niet kloppen doet inderdaad niets af van het ondraaglijke leed dat de Joodse bevolking is aangedaan in in WO II.
Laat ik dit nog maar eens duidelijk stellen.

Maar waar gaat het om? Om een technisch vraagstuk? Ga je gang zou ik zeggen. Maar er zijn wel tig miljoen mensen spoorloos verdwenen dus ga dat dan ook meteen even verklaren. Door uitputting, verhongering en kogels zijn er waarschijnlijk meer mensen vermoord dan door Zyklon B, dus waar gaat het werkelijk om? Verder ken ik de materie niet maar je hebt toch het vermoeden dat het gaat om een ingang te forceren en daarmee verder alles te gaan ontkennen (beetje creationisten met hun "geen missing link oh dan is de hele evolutie niet waar" strategie).

Waar het om gaat is of de Nazi's daadwerkelijk het idee van systematisch uitroeien van de Joodse bevolking (middels vergassing) hebben toegepast.
Wat nl. wel is aangetoond dat de meeste gevangen die tijdens WO II zijn gestorven in concentratiekampen zijn overleden door uithongering en tyfus.
Dit is natuurlijk ook een misdaad, grote groepen in een klein oppervlak, met slechte faciliteiten en een tekort aan voedsel opsluiten, maar sterven door uitputting en ziekte is toch wezenlijk anders dan het systematisch uitmoorden middels vergassing.

Maar goed, ik laat het hierbij.
Ik begeef me op glad ijs, het is helemaal niet mijn bedoeling ook maar een hint van een ontkennen van de holocaust te suggereren.

systematische uithongering is toch eigenlijk eenzelfde crime als systematische vergassing.

snel een Zappa-plaatje erbij denk ik. Zag vanavond een film waarin de Final Solution voor het orkest wordt bepleit. :) (waarover later)

http://www.brightlightsfilm.com/76/76_images/76testimony_200.jpg

(verzin zelf ene leukfoute caption)

"Talk to the hand"

Maar het officiële verhaal is toch dat vergassing werd toegepast omdat het doodschieten van joden (al een tijd gaande, dus al een groot aantal systematische slachtoffers) te tijdrovend, inefficiënt en gewoonweg vervelend werk was? Het systematische kom je niet onderuit. Systematisch is ook iedereen identificeren en een ster laten dragen, is een spoornet inzetten om mensen te transporteren. Dat zijn feiten van systematiek voordat er ooit iemand is vermoord. Daarna kan je hele bibliotheken aandragen met gestapelde lijken en mensen die worden neergeschoten...en dan mag je nog proberen aan te komen met "die foto's zijn nep". En dat is niet te bewijzen.

Dus waar gaat het om? Is er geen enkele jood in die jaren vermoord? 100.000 minder dat officieel? Is het systematisch uitmoorden van 6 miljoen mensen minder erg dan geïmproviseerd 6 miljoen uitmoorden? Of vind je het vervelend dat De Duitser tot in de eeuwigheid wordt achtervolgd door een soort mythisch demonisch gedrocht?

[zeg het maar voor de zekerheid, ik ben niet boos of zo. Ik probeer er alleen achter te komen wat zo iemand er mee wil bereiken en ik vermoed dat het niet zo edelmoedig voor de wetenschap is]

Mij gaat het helemaal nergens om, ik wil geen punt maken of iets bewijzen, je doet nu net of ik op dit forum graag een debat voer over de holocaust en anderen van iets wil overtuigen.
Ik heb gewezen op een docu van een jonge Joodse revisionist en die mij wat aan het twijfelen hebben gebracht, geen twijfel omtrent de misdaden die de Nazi's hebben gepleegd, maar twijfel over de officiële lezing.
Ik geef eerlijk toe dat ik best onder de indruk ben van de vragen die hij stelt.
Kijk zelf de docu eens en mogelijk had jij dan ook de neiging gehad hier iets over te melden.

Het zit me niet lekker, ik had dit niet allemaal niet moeten posten, het onderwerp is te gevoelig, te groot om daar middels een linkje naar een bedenkelijke docu indirect commentaar op te geven.
Ik hoop oprecht niet dat ik niemand gekwetst heb... en dat op mij ook niet de kleinste verdenking van holocaust ontkenning of relativering rust...

Ik hoop oprecht niet dat ik iemand gekwetst heb

Mij gaat het helemaal nergens om

Dat is duidelijk. :) "Iemand" bedoelde ik natuurlijk een revisionist mee. Je moet posten wat je posten wilt en je hebt niemand gekwetst, dat was vanaf het begin al zonneklaar.

Ondertussen. Fanny och Alexander
Ofwel: Vertrouw Nooit een Christen. Ik zie dat iedereen hem al heeft gezien dus de samenvatting hoeft niet. Ik zag de televisieversie en waarom zou je met minder genoegen nemen. Vijf glorieuze uren, alles voelt noodzakelijk. En je kan er zo heerlijk in verzinken, in dit vreemde doolhof dat eerste nog begint als een soort familiekroniek maar heel langzaam allerlei andere niveaus betreedt. Zoveel moois, zoveel verrassingen, dat hoogtepunten selecteren als onrecht voelt aan de rest van de film. Meesterwerk.

ok, dan had ik je antwoord verkeerd opgevat :)
Ach ik weet momenteel even niet wat ik wel of niet van mezelf mag. Een forum is een format waar je gemakkelijk terloops, zonder kritische overwegingen over de meest gevoelige zaken meningen, linkjes e.d. kunt posten en is dat wel altijd ok? maar tegelijkertijd is het ook maar een forum natuurlijk wat in zichzelf al terloops is...ik ben er niet uit.

Ik ging er zeer sceptisch in, die Cole docu, maar feitelijk stelt ie hele simpele vragen waar vervolgens geen duidelijk antwoord op komt maar gedraai wat op mij niet anders dan verdacht overkomt.

En zoals ik al aangaf: het gaat er niet om om de Nazi's vrij te pleiten of te beweren dat de joden niets is aangedaan (wat ook in het begin van de docu wordt gesteld), alleen lijkt de officiële lezing niet alleen een beetje aangezet, of zelfs onwaar.

Het is voor mij zeer legitiem om in een vrij land dat beweert vrijheid van meningsuiting hebben vragen te stellen bij een consensus als je op feiten stuit die anders suggereren. Dat wordt altijd opgevoerd als het sterke punt van de moderne wetenschap: een theorie klopt tot anders wordt bewezen. Dit zijn 'hete hangtaboes' die opgehelderd dienen te worden. Er zijn mensen die zich er allerlei rechten aan ontlenen en andere die ze die niet niet durven te ontzeggen hierdoor. Mijn oplossing voor Israël is trwns gewoon eens als grote mensen met elkaar gaan samenleven (m.i. de enige echte oplossing) en dat kan alleen als je het verleden eens achter je kunt laten en dat lukt niet als je niet open en eerlijk onderzoek kunt doen.

In the meanwhile twee lekker onzinnige films gekeken, maar daarover later meer. :)

Stray Bullet
Stokoude Koreaanse film, nou ja, in elk geval zo oud dat er volgens de 'voortiteling' slechts half kapotte festival kopie van bewaard is gebleven, een exemplaar met 'hardcoded subs' in een mooi zwierig handschrift, met kleine taalfoutjes, en – heel schattig – onderstrepingen als iets nadruk verdiende. Stray Bullet begint als de Koreaanse Best Years of Our Lives, iemand zegt letterlijk 'het leger dat was mijn beste tijd', we volgen een groepje veteranen. Jong, maar gewond, zowel fysiek als mentaal. Ze proberen hun leven weer op te pakken, maar banen zijn er niet. In de periode na de Korea-oorlog was het Zuiden erg arm. Gammele straatjes en huisjes. De jongens brengen tijd door in het café, en af en toe met een oude vlam. In de allermooiste sequentie van de film ziet een van hen een vriendin van vroeger, ze hebben meteen weer een bijzonder erotische klik, en doen een hardloopwedstrijdje naar haar appartementje. Daarvoor moeten ze een wenteltrap over, en jahoor, later wordt het meisje gek. (Om op die Haunting associatie terug te komen). Haar dood is het begin van een wat al te dramatische ellende-overdosis. Eén van de legerjongens grijpt naar geweld (even wordt de film noir als Kurosawa's Stray Dog) en alsof dat nog niet genoeg is krijgt ook zijn broer het voor de kiezen. En hij moest al zo nodig naar de tandarts...

Cutter's Way
Leuke noirige thriller, van het type 'niet al te best maar bijzonder vermakelijk'. Doordat hoofdpersonage Cutter wat weg heeft van Nicholson (zo heeft hij het Terms of Endearment-achtig aan de stok met de buren) doet de film denken aan Blood and Wine, een andere houtje-touwtje crime-film in een rijke, zonnige setting. Cutter's Way heeft begin jaren '80 het gouden seventies-gevoel nog in de botten (de film zou eigenlijk 'cutter and bone' heten). Twee vrienden rommelen als bohemiens in een peperduur upstate Californisch yacht-dorpje. Het is een John Sayles-setting met een bijpassend literair gevoel; dit moet wel een favoriet van 'm zijn. Cutter (John Heard) is een gefrustreerde gehandicapte veteraan, en drinker. Bone (Jeff Bridges) is een besnorde ladies man. En drinker. Hun charmante vriendin (Lisa Eichorn) doet ook al niet veel meer dan drinken. En van drank krijg je lamlendig slechte ideeën. Bone is getuige van een moord (of zag in elk geval íets) en wordt na politie-verhoor op Cutter losgelaten, die wel eens voor private eye gaat spelen. Het is jammer dat de film een sexy fatalige meid meent te moeten laten opdraven. Dit meisje is de zus van de vermoorde vrouw, en hangt er de rest van de film maar bij. Ze leidt maar af van de kibbelende discussies tussen de 2 vrienden én hun weemoedige, depressieve en dan weer romantische verhouding met de gezamenlijke huisvriendin. De soundtrack van Jack Nitschze is trouwens ook apart en arty, Mercury Reviaans.

My Brilliant Career
Eind 19e eeuw gooide wereldwijd de vrouwen de ketenen dan eindelijk los. Ik heb er vorig jaar uitgebreid over gelezen in een zekere literatuurcursus, boeken als Majoor Frans enzo. Die overigens nog vrij conservatief waren. De vrouw krijgt een mening, zeker, maar ze kan en moet nog wel getemd worden. In deze Australische variant lijkt het daar lang ook op uit te draaien. Een rossig Pippi-meisje, van het type Angel At My Table droomt van een carriere in de kunsten (zonder dat ze talenten heeft) maar haar mama wil haar liefst zo snel mogelijk weg hebben. In een betrekking (als dienstmeisje) of getrouwd natuurlijk. Gelukkig wil de rijke tak van haar familie haar wel onder de hoede nemen. (In dit soort boeken, want het is ook gebaseerd op een roman, is er altijd ergens familie met een hele hoop geld.) Dat komt ook omdat schrijven toen iets voor de elite was, trouwens. Het meisje gaat dus naar een wat duurdere omgeving waarin iedereen haar begroet met 'Hoi, jij bent lelijk zeg'. Dat is ten slotte het enige van belang voor een vrouw. In een zwaan verandert het eendje gelukkig nergens, sterker nog, hoe harder grootmoe en co haar proberen te socialisen, hoe meer ze zich ertegen verzet. Dit klinkt als een pittig filmpje, maar vergeet niet dat My Brilliant Career in de Australische outback speelt. Australie is altijd al leeg, en honderd jaar terug zéker. Het geeft de film naast prachtig natuurschoon (een goeie setting voor een eerste kus) een zeer aangenaam landerig gevoel. Ik dommelde langzaam weg, tot er in het laatste kwartier toch nog wel het een en ander gebeurd. Voor mij had het niet gehoeven, maar vanuit feministisch oogpunt is dat wel cruciaal. Eigen benen.

200 Motels
Zappa. Een artiest die je maar beter kan vermijden, voor je die 1000 platen van 'm 'moet' gaan luisteren. Dit keer moest ik er toch aan geloven, doordat dit spiegedelies filmpje in de cult-serie van Alex Cox langskomt. En, het viel me reuze mee. De film is 1/3e vloeistofdia's, 1/3e flauwiteiten en 1/3e muziek, en eigenlijk valt van alle onderdelen best te genieten. Het epileptische gehalte neemt na de openingsfase snel af, de flauwiteit neemt toe, en de muziek went. De maestro zelf is - cooler dan cool - de hele film nauwelijks in beeld (of hij moet de man in de stofzuiger zijn ;) ). Hij geeft natuurlijk wel even de beste Motorpsychische gitaarsolo. Maar het acteren laat ie aan andere members van de Mothers over. En die doen dat met groot enthousiasme. Een coherent verhaal is er vanzelfspreked niet. Het gaat om de gebruikelijke obsessies van de muzikant on tour; pussy, pussy, pussy. (En the dimensions of the penis, die dikke lul song kón inderdaad ook niet uitblijven) Ook voor een dubbel stel groupie-boobies is gezorgd. De leukste grappen zijn voor ene Jeff, een band die (werkelijk?) uit de band was gestapt, en wordt geplaagd door stemmetjes die hem een hit in het vooruitzicht stellen nu hij solo is gegaan. Aangezien we de man eerst enkel in tekenfilmvorm zien (hoort erbij he in dit genre) lijkt het een bijzonder grappige afrekening. Maar later verschijnt hij ook nog in levende lijve. Muzikaal gezien zou ik Zappa wel eens in een drogere (...) minimalistischere setup willen horn. De man is wel megalomaan, en zijn Mothers zijn meer orkest dan indieband.

Nah, 200 Motels ís met een orkest. Normaal speelden de Mothers niet met een orkest natuurlijk. Daarnaast was Zappa in eerste instantie een componist die pas tegen z'n dertigste doorbrak met een rockband. :)

[/iemand met al die '1000' platen op de plank]

地獄 (Japanese Hell)
Het origineel uit 1960 is geweldig. Deze 1999 remake een stuk minder. Het is vooral een hoop flauwe splatter met veel maskers die tegelijk mooi als lullig zijn. Het verhaal lijkt ook niet zo actueel meer, het ademt in ieder geval sixties, maar de meisjes zijn jong en sexy en er zitten absoluut een paar fraaie shots in, maar het kan niet in de schaduw staan van het origineel.

Jadu Tona
Indiase horror geïnspireerd door The Exorcist. Het bezeten kind is een meisje wat de rol heeft gekregen omdat ze goed met haar ogen kan draaien. Eerder koddig dan eng. Zoals vaak is het vooral weer een grappige aangelegenheid, de 'horror' nog meer dan de in Bollywoodfilms onvermijdelijke 'comedy'. Geinige film.

Nah, 200 Motels ís met een orkest. Normaal speelden de Mothers niet met een orkest natuurlijk. Daarnaast was Zappa in eerste instantie een componist die pas tegen z'n dertigste doorbrak met een rockband. :)

[/iemand met al die '1000' platen op de plank]

ja ik zei het om jou te stangen natuurlijk ;) 200 Motels is massale progrock maar ook wat ik van Zappa's studio werk heb gehoord lijkt het altijd wel vrij 'groot' gedacht. ofzo.

oh en

The film deals loosely with life on the road as a rock musician.[2] The Mothers of Invention go crazy in the small town Centerville, and bassist Jeff quits the group, as did his real life counterpart, Jeff Simmons, who left the group before the film began shooting and was replaced by actor Martin Lickert for the film

echt meta dus. +1 :)

en als ik toch bezig ben

Tensions between Zappa and several cast and crew members arose before and during shooting

oh rly

Ik kon toch zweren dat er zo'n BFI Classics boekje bestond over Fanny och Alexander. :( Sowieso had ik verwacht dat er tig studies over zijn geschreven. Valt allemaal tegen. Is de eerste film in 20 jaar of zo die ik meteen weer zou kunnen zien. Maar goed, in dezelfde setting zijn tips altijd welkom, Ludo had het over Louis Malle?

voor Bergman is het in elk geval een vrij 'lushe' a-typische film. enige Bergman die er qua sfeer in de buurt komt is geloof ik Cries and Whispers. Maar da's met enkel hysterische vrouwen (en zonder kinderen)

qua Malle: Le Souffle Au Coeur (de religie is daar vervangen door broeierige moederliefde) Ik moet hier toegeven het verband met Malle zelf even niet meer heel sterk te zien. Maar de ultieme OMC Malle film is zonder enige twijfel Black Moon. Associatief, sci-fi, surreel etc.

Tensions between Zappa and several cast and crew members arose before and during shooting

Tja, zo'n enorm project op zo'n budget met zo'n set of ongeleide projectielen lijkt me niet iets wat zonder enige vorm van stress in elkaar gefietst kan worden. :)

Cries and Whispers is weer met terminale ziekte toch, dat is niet zo mijn ding. Dat F&A atypisch is duidelijk (alhoewel vooral dat laatste deel met al die afgronden en duisternis van de ziel en zo alweer richting thuiswedstrijd ging). Die twee Malles gaan sowieso op de lijst (altijd zo'n regisseur waarvan lijkt dat hij 500 films heeft gemaakt, en inderdaad zo en passant al drie gezien

klopt (terminale ziekte) en behoorlijk plastisch en naar.

om vrindjes met MB te blijven, ik heb de soundtrack binnengehaald. ;)

Cutter's way, op een of andere manier enorm van genoten. Soort onontdekte parel in spé.

Over die holocaust enzo... Ik zou vooral op zoek gaan naar reakties op die docu. Vaak blijven aspecten van zo'n discussie in de lucht hangen zonder dat daar een reden voor is. Ik herinner me bijvoorbeeld dat het niet aantreffen van cyanide in die gaskamers geen moer zegt. Dat je dan net een halfbakken chemicus in je docu hebt is dan eigenlijk alleen maar dubbel jammer.

Neem 911 en het verdwijnen van het vliegtuig bij het pentagon. Er waren helemaal niet genoeg wrakstukken op het talud, dat vliegtuig heeft nooit bestaan, was het idee. Terwijl als je goed zoekt er op internet een filmpje staat van een grote Boeing die ze tegen een muur vliegen. Ding verpulvert helemaal, blijft nauwelijks iets van over. Zaak opgelost. Maar die vreselijke samenzweringsdocu blijft bestaan en mensen die die nu zien denken "He, verdomd, waar is dat vliegtuig?!" Er is maar zoveel dat je in een docu kunt laten zien. En de wetenschappelijke reakties erop zitten er per definitie niet in.