Age Ain't Nuthin' But A Number?

Waarom vraag je het dan? Het was inderdaad een interview.

Wat zegt dat over deze band, Menno? Dat ze zich iets aantrekken van 'press and reviews', of dat ze gewoon wat content voor de site nodig hadden? Of zou Frenetic, zónder overleg met CdF (de húfters!) er die link aan hebben toegevoegd?

Het boeit me niet zoveel wie wat en wanneer dat heeft gedaan. Het zal wel een doel hebben maar het is niet echt aan mij besteed. Het mp3'tje dat er te vinden is spreekt meer dan al dat gewauwel van die journalisten. Je dacht toch niet dat ik bands prefereer die zich niet laten recenseren? (indien mogelijk) Doet me eerlijk gezegd niet zoveel.

Maar die frenetic site (met een mp3) is een mooi voorbeeld van een medium dat alle recensies ook voor anderen overbodig zou moeten maken?

Nu is dat niet zo raar, aangezien het meestal gaat om een stel twintigers dat hun school nooit heeft afgemaakt; raar is dat desondanks hele tijdschriften worden volgeschreven met hun ongeinformeerde meningen en 13-in-een-dozijnverhalen.

Wat ik zo irritant vind de laatste tijd is dat iedereen steeds dezelfde vragen stelt (niet alleen bij muziek maar ook sport), gewoon om het ook maar eens te hebben gevraagd, als een soort verplichting (met als resultaat hetzelfde verplichte antwoord).

@ steeds terugkerende vragen: Ivo Niehe is de koning! "Er was een grappig verhaal met een struisvogel, geloof ik?" Waarop de ondervraagde dat voor de tiende keer vertelt. "Uw zoontje zei eens iets interessants, meen ik me te herinneren? Iets over films? Waardoor u op een idee kwam?"

En dat iedereen, ook als een soort verplichting, steeds dezelfde artiesten interviewt. Als je met tien collega's op een persdag mag komen opdraven dan moet je wel een Buitengewoon Geniaal Schrijver zijn wil je dan nog iets toe kunnen voegen. Blijf dan gewoon lekker thuis, schrijf een essay over de band. Of bel een andere band op.

(Niet meteen allemaal gaan happen dat deze reactie niets toevoegt aan wat ik een week terug zie in de Opscene-discussie ;) )

Wat dus meteen al boeiender is. Ideeën van anderen zijn altijd beter dan géén ideeën. (En beter dan eigen ideeen, want die ken ik al).

Popmusici kúnnen interessant zijn omdat ze een leven leiden dat afwijkt van het gemiddelde: een mate van beroemdheid, de wereld rondreizen, de grote druk die op ze ligt, vaak drugs, drank etc, door de passie/het toeval/de domheid waardoor ze popmuzikant zijn geworden, en vooral omdat het fascinerend is om achter het gordijn van het podium te kunnen kijken.

Dat waren die 13-in-een-dozijnverhalen waar ik op doelde.

Natuurlijk kan iemand zonder opleiding best interessante ideeen hebben, maar mensen mét opleiding kunnen ze meestal beter verwoorden.

Al zijn de opleidingen van sommige mensen weer zo hoog, dat hun begrip van zinsstructuur ver boven de mijne uitstijgt - en dan gaat het dus ook mis. Case in point: dat maakt die ideeen niet interessanter dan die van een laag opgeleid iemand vertelt hoe het allemaal in elkaar zit, of niet natuurlijk

@cs: ja, dat zijn mooie thema's. Maar bij de meeste artiesten is toch niet meer te halen dan "nou ja, we konden niks anders" of "nou ja, dit vonden we leuker dan de kunstacademie".

Dat is dus mijn grootste probleem met het pop-interview: ik vind het onderwerp niet interessant. En zelfs bij bandjes waar een leuk verhaal achter zit, lees ik daar liever een essay over dan een vraaggesprek. Sue me.

Vasquesz, ben jij soms jong/naief genoeg om nog niet teleurgesteld te zijn in de resultaten van je eigen academische opleiding? :-)

Nee, ik ben oud en cynisch.
Bovendien: ik geef onderwijs aan eerste- en tweedejaarsstudenten.*
Ik weet echt wel dat opleiding niet 1-op-1 loopt met interessante ideeën. Maar daar ging het dus niet om.

*vervang naar eigen inzicht 'bovendien' in deze zin door 'want' of 'desondanks' :-)